การตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์

ในช่วงเวลาวันที่ 31 ส.ค. 1997 ไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์เสียชีวิตจากการบาดเจ็บของเธอไว้ในอุบัติเหตุรถชนใน Pont de l'Alma อุโมงค์ในกรุงปารีส Dodi Fayed หุ้นส่วนของเธอและHenri Paul คนขับ Mercedes-Benz W140 ชาวฝรั่งเศสเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ผู้คุ้มกันของพวกเขา Trevor Rees-Jones รอดชีวิตจากการชน แต่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

สื่อบางแห่งอ้างว่าพฤติกรรมที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของปาปารัสซี่ที่ขับตามรถตามรายงานของBBC มีส่วนทำให้เกิดอุบัติเหตุ ในปี 2542 การสืบสวนของฝรั่งเศสพบว่าพอลซึ่งสูญเสียการควบคุมรถด้วยความเร็วสูงในขณะที่มึนเมาจากแอลกอฮอล์และอยู่ภายใต้ฤทธิ์ของยาตามใบสั่งแพทย์เป็นผู้รับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวในการชน เขาเป็นรองหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยที่ Hôtel Ritz และก่อนหน้านี้มีปาปารัสซี่ขี้โมโหรอ Diana และ Fayed อยู่นอกโรงแรม ยาต้านอาการซึมเศร้าและร่องรอยของการต่อต้านโรคจิตในเลือดของเขาอาจทำให้ความมึนงงของพอลแย่ลง  ในปี 2551 คณะลูกขุนในการไต่สวนของอังกฤษกลับคำตัดสินของการฆ่าโดยมิชอบด้วยกฎหมายโดยการขับรถโดยประมาทอย่างร้ายแรงของพอลและยานพาหนะของปาปารัสซี่ต่อไปนี้  รายงานจากสื่อบางฉบับอ้างว่ารีส - โจนส์รอดชีวิตมาได้เพราะเขาคาดเข็มขัดนิรภัย แต่การสืบสวนอื่น ๆ เผยให้เห็นว่าไม่มีผู้ที่นั่งอยู่ในรถคาดเข็มขัดนิรภัย  

ไดอาน่าอายุ 36 ปีเมื่อเธอเสียชีวิต   การเสียชีวิตของเธอทำให้เกิดความโศกเศร้าในที่สาธารณะอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในสหราชอาณาจักรและทั่วโลกและมีผู้คนราว 2.5 พันล้านคนเฝ้าดูงานศพของเธอ พระราชวงศ์ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในการกดสำหรับปฏิกิริยาของพวกเขาไปสู่ความตายของเจ้าหญิงไดอาน่า ความสนใจของสาธารณชนในไดอาน่ายังคงอยู่ในระดับสูงและเธอยังคงได้รับการรายงานข่าวอย่างสม่ำเสมอในช่วงหลายปีหลังการเสียชีวิต

สถานการณ์

เหตุการณ์ก่อนเกิดข้อขัดข้อง

Mercedes-Benz W140 คล้ายกับคนที่ประสบอุบัติเหตุ

ในวันเสาร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2540 ไดอาน่าเดินทางออกจากซาร์ดิเนียด้วยเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวและเดินทางถึงปารีสพร้อมกับโดดิฟาเยดผู้ผลิตภาพยนตร์ชาวอียิปต์ซึ่งเป็นบุตรชายของโมฮาเหม็ดอัล - ฟาเยดนักธุรกิจ  พวกเขาได้หยุดมีเส้นทางที่จะไปลอนดอนมีการใช้จ่ายก่อนวันที่เก้าร่วมกันบนเรือยอชท์ของโมฮาเหม็ด Jonikalในฝรั่งเศสและอิตาเลียนริเวียร่า  พวกเขาตั้งใจจะอยู่ที่นั่นสักคืน โมฮาเหม็และยังคงเป็นเจ้าของHotel Ritz ปารีสและอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้น Rue Arsène Houssaye ไม่ไกลจากโรงแรมเพียงแค่ปิดถนน Champs Elysées  

อองรีพอลรองหัวหน้ารักษาความปลอดภัยที่ Ritz ได้รับการสั่งให้ขับรถได้รับการว่าจ้างสีดำ 1994 Mercedes-Benz W140เพื่อหลบหลีกปาปารัสซี่ ;  ล่อรถซ้าย Ritz แรกจากประตูทางเข้าหลักในPlace Vendomeดึงดูดฝูงชนของช่างภาพ Diana และ Fayed ออกจากทางเข้าด้านหลังของโรงแรม  Rue Cambon เวลาประมาณ 00:20 น. ของวันที่ 31 สิงหาคมCEST (22:20 น. ของวันที่ 30 สิงหาคมUTC ) มุ่งหน้าไปยังอพาร์ตเมนต์ใน Rue Arsène Houssaye พวกเขาทำเช่นนี้เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ช่างภาพเกือบสามสิบคนรออยู่หน้าโรงแรม  ไดอาน่าและเฟย์เป็นผู้โดยสารด้านหลัง; Trevor Rees-Jonesสมาชิกของทีมคุ้มครองส่วนบุคคลของครอบครัว Fayed อยู่ในที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้า (ขวา)  ผู้โดยสารไม่ได้สวมใส่เข็มขัดนิรภัย [a]หลังจากออกจาก Rue Cambon และข้ามPlace de la ConcordeพวกเขาขับรถไปตามCours la Reineและ Cours Albert 1er ซึ่งเป็นถนนคันดินริมฝั่งขวาของแม่น้ำแซนเข้าสู่อุโมงค์ Place de l'Alma  

ความผิดพลาด

เมื่อเวลา 00:23 น. พอลสูญเสียการควบคุมรถที่ทางเข้าอุโมงค์ปงต์เดอลัลมา รถพุ่งชนกำแพงด้านขวาแล้วหักเลี้ยวไปทางซ้ายของช่องทางเดินรถสองเลนก่อนที่จะชนเสาที่สิบสามที่รองรับหลังคา  รถกำลังเดินทางไปที่ความเร็วประมาณ 105 กม. / ชั่วโมง (65 ไมล์ต่อชั่วโมง)    - มากกว่าสองเท่าของอุโมงค์ 50 กิโลเมตร / ชั่วโมง (31 ไมล์ต่อชั่วโมง) จำกัด ความเร็ว จากนั้นก็หมุนและชนกำแพงหินของอุโมงค์ย้อนกลับในที่สุดก็มาหยุด แรงกระแทกทำให้เกิดความเสียหายอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับครึ่งหน้าของรถเนื่องจากไม่มีราวป้องกันระหว่างเสาเพื่อป้องกันสิ่งนี้  พยานที่มาถึงไม่นานหลังจากเกิดอุบัติเหตุรายงานว่ามีควัน  พยานรายงานด้วยว่าช่างภาพบนรถจักรยานยนต์ "จับกลุ่มรถเก๋ง Mercedes ก่อนที่มันจะเข้าไปในอุโมงค์" 

ควันหลง

ขณะที่ผู้โดยสารทั้งสี่คนยังอยู่ในรถที่พังยับเยินช่างภาพซึ่งขับรถช้าลงและอยู่ห่างจากรถเบนซ์ไปสักระยะถึงที่เกิดเหตุ บางส่วนรีบเข้าไปช่วยพยายามเปิดประตูและช่วยเหลือผู้ประสบภัยขณะที่บางคนก็ถ่ายรูป  ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุประมาณสิบนาทีหลังจากเกิดเหตุเวลา 00:30 น.  และรถพยาบาลก็มาถึงที่เกิดเหตุในอีกห้านาทีต่อมาตามพยาน   สถานีวิทยุข้อมูลของฝรั่งเศสรายงานว่าช่างภาพคนหนึ่งถูกทำร้ายโดยพยานที่หวาดกลัวในที่เกิดเหตุ  ช่างภาพห้าคนถูกจับโดยตรง  ต่อมาอีกสองคนถูกควบคุมตัวและถ่ายทำโดยตรงจากช่างภาพราว ๆ ยี่สิบม้วน  ตำรวจยังติดตั้งยานพาหนะของพวกเขาในภายหลัง  เจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาที่เกิดเหตุเพื่อช่วยเอาเหยื่อออกไปด้วย  

ยังมีสติรีโจนส์ได้รับความเดือดร้อนหลายบาดเจ็บร้ายแรงและหัวฟกช้ำ  ถุงลมนิรภัยของผู้โดยสารด้านหน้าทำงานได้ตามปกติ  ไดอาน่าซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารด้านหลังขวาก็ยังมีสติ  ได้รับบาดเจ็บสาหัสไดอาน่าถูกรายงานว่าบ่นซ้ำ ๆ ว่า "โอ้พระเจ้า" และหลังจากที่ช่างภาพและผู้ช่วยคนอื่น ๆ ถูกตำรวจผลักออกไป "ปล่อยฉันไว้คนเดียว"  ในเดือนมิถุนายน 2550 สารคดีช่อง 4 Diana: The Witnesses in the Tunnelอ้างว่าบุคคลแรกที่สัมผัสไดอาน่าคือแพทย์นอกหน้าที่ Frederic Mailliez  ที่เปลี่ยนฉาก Mailliez รายงานว่าเจ้าหญิงไดอาน่ามีบาดเจ็บไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ในช็อต  หลังจากถูกนำออกจากรถในเวลา 01:00 น. เธอก็เข้าสู่ภาวะหัวใจหยุดเต้นและหลังจากการช่วยฟื้นคืนชีพจากภายนอกหัวใจของเธอก็เริ่มเต้นอีกครั้ง  ไดอาน่าถูกย้ายไปที่รถพยาบาล SAMUเวลา 01:18 น. ออกจากที่เกิดเหตุเวลา 01:41 น. และมาถึงโรงพยาบาล Pitié-Salpêtrièreเวลา 02:06 น.  

Fayed นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารด้านหลังด้านซ้ายและหลังจากนั้นไม่นานก็ตาย  พอลยังประกาศว่าตายเมื่อถูกกำจัดออกจากซากปรักหักพัง  ทั้งคู่ถูกนำตัวไปที่ Institut Médico-Légal (IML) โดยตรงซึ่งเป็นศพของปารีสไม่ใช่โรงพยาบาล  ภายหลังพบว่าพอลมีระดับแอลกอฮอล์ในเลือด 1.75 กรัมต่อลิตรเลือดซึ่งสูงประมาณ 3.5 เท่าของขีด จำกัด ทางกฎหมายในฝรั่งเศส  (เทียบเท่ากับ 2.2 เท่าของขีด จำกัด ทางกฎหมายในแคนาดาสหราชอาณาจักรและ สหรัฐอเมริกา).

แม้จะมีความพยายามที่จะช่วยชีวิตเธอได้รับบาดเจ็บของเจ้าหญิงไดอาน่าก็กว้างขวางเกินไปและช่วยชีวิตพยายามรวมทั้งภายในนวดหัวใจไม่ประสบความสำเร็จ : หัวใจของเธอได้รับการย้ายไปทางด้านขวาของหน้าอกซึ่งฉีกเส้นเลือดปอดและเยื่อหุ้มหัวใจ ไดอาน่าเสียชีวิตที่โรงพยาบาลในเวลาประมาณ 04:00 น.   วิสัญญีแพทย์ Bruno Riou ประกาศการเสียชีวิตของเธอเมื่อเวลา 06:00 น. ในงานแถลงข่าวที่จัดขึ้นที่โรงพยาบาล  

ต่อมาในเช้าวันนั้นLionel Jospin นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยJean-Pierre Chevènementมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล  เวลาประมาณ 17:00 น. ชาร์ลส์เจ้าชายแห่งเวลส์อดีตสามีของไดอาน่าและพี่สาวสองคนเลดี้ซาราห์แมคคอร์โคเดลและเลดี้เจนเฟลโลว์เดินทางถึงปารีส  คณะไปเยี่ยมโรงพยาบาลพร้อมกับประธานาธิบดีJacques Chirac ของฝรั่งเศสและขอบคุณแพทย์ที่พยายามช่วยชีวิตเธอ  เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์เสด็จตามพระวรกายของไดอาน่าไปยังสหราชอาณาจักรในวันเดียวกัน  พวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินในกองทัพอากาศ Northoltและบุคคลผู้ถือจากสมเด็จพระราชินีฯ ฝูงบินสีโอนโลงศพของเธอซึ่งถูกคลุมด้วยมาตรฐานพระราชกับแมวน้ำชายแดนเพื่อศพ ซากศพของเธอถูกนำไปที่โรงศพแฮมเมอร์สมิธ และฟูแล่มในลอนดอนเพื่อชันสูตรพลิกศพในวันนั้น  

รายงานของสื่อเบื้องต้นระบุว่ารถของไดอาน่าชนกับเสาที่ความเร็ว 190 กม. / ชม. (120 ไมล์ต่อชั่วโมง) และเข็มของมาตรวัดความเร็วติดขัดที่ตำแหน่งนั้น  มีการประกาศในภายหลังว่าความเร็วของรถเมื่อชนกันคือ 95–110 กม. / ชม. (59–68 ไมล์ต่อชั่วโมง) เร็วเป็นสองเท่าของความเร็วที่ จำกัด ไว้ที่ 50 กม. / ชม. (31 ไมล์ต่อชั่วโมง) ในปี 2542 การสอบสวนของฝรั่งเศสสรุปได้ว่ารถเบนซ์ได้สัมผัสกับรถคันอื่น ( Fiat Unoสีขาว) ในอุโมงค์  คนขับรถเฟียตไม่เคยถูกตรวจสอบอย่างแน่ชัดแม้ว่าหลายคนเชื่อว่าคนขับคือเลอแวนธาน ไม่ได้ระบุยานพาหนะที่เฉพาะเจาะจง  

มันถูกตั้งข้อสังเกตโดยโรบินแม่ครัวที่รัฐมนตรีต่างประเทศอังกฤษว่าถ้าเกิดอุบัติเหตุที่เกิดจากการได้รับในส่วนของการถูกไล่ล่าจากปาปารัสซี่มันจะเป็น "ที่น่าเศร้าทวีคูณ."  เอิร์ลสเปนเซอร์น้องชายของไดอาน่ายังตำหนิสื่อแท็บลอยด์สำหรับการตายของเธอ  แปดเดือนฝรั่งเศสสอบสวนการพิจารณาคดีได้ข้อสรุปในปี 1999 ว่าความผิดพลาดที่เกิดจากพอลที่สูญเสียการควบคุมที่มีความเร็วสูงขณะมึนเมา  

การไว้ทุกข์

สมาชิกของประชาชนได้รับเชิญให้ลงนามในหนังสือแสดงความเสียใจที่พระราชวังเซนต์เจมส์  หนังสือแสดงความเสียใจก็ยังเป็นที่ตั้งขึ้นโดยสถานทูตอังกฤษในสหรัฐอเมริกา  หลอดไฟทั้ง 11,000 ดวงที่ห้างสรรพสินค้าแฮร์รอดส์ซึ่งโมฮาเหม็ดอัล - ฟาเยดเป็นเจ้าของถูกปิดและไม่เปิดอีกจนกว่าจะเสร็จสิ้นงานศพ  ตลอดทั้งคืนสมาชิกของรอยัลบริการอาสาสมัครสตรีและทหารบกให้การสนับสนุนสำหรับคนเข้าคิวตามห้างสรรพสินค้า  มากกว่าหนึ่งล้านช่อถูกทิ้งไว้ที่บ้านพักในกรุงลอนดอนของเธอเคนซิงตันพาเลซ ,  ในขณะที่ที่ดินของครอบครัวของเธอAlthorpประชาชนก็ขอให้หยุดนำดอกไม้เป็นปริมาณของผู้เข้าชมและดอกไม้ในถนนโดยรอบก็บอกว่า จะก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของประชาชน  

โดยวันที่ 10 กันยายนกองดอกไม้นอกKensington Gardens 5 ฟุต (1.5 เมตร) ลึกลงไปในสถานที่และชั้นล่างได้เริ่มต้นในการทำปุ๋ยหมัก  ผู้คนเงียบสงบเข้าคิวอย่างอดทนเพื่อลงนามในหนังสือและฝากของขวัญไว้ มีเหตุการณ์เล็กน้อยเกิดขึ้น ฟาบิโอปิราสนักท่องเที่ยวชาวอิตาลีได้รับโทษจำคุก 1 สัปดาห์เมื่อวันที่ 10 กันยายนเนื่องจากนำตุ๊กตาหมีออกจากกอง เมื่อประโยคต่อมาถูกลดค่าปรับเป็น 100 ปอนด์ปิแรสถูกสมาชิกคนหนึ่งชกต่อหน้าเมื่อเขาออกจากศาล  วันรุ่งขึ้นนักท่องเที่ยวชาวสโลวาเกีย 2 คน - Maria Rigolova ครูโรงเรียนมัธยมศึกษาอายุ 54 ปีและ Agnesa Sihelska ช่างเทคนิคการสื่อสารอายุ 50 ปีแต่ละคนได้รับโทษจำคุก 28 วันเนื่องจากจับตุ๊กตาสิบเอ็ดตัว หมีและดอกไม้จำนวนหนึ่งจากกองนอกพระราชวัง  สิ่งนี้ถูกลดให้เหลือ 200 ปอนด์สำหรับแต่ละคน  ดอกไม้สดตุ๊กตาหมีและขวดแชมเปญได้รับการบริจาคและแจกจ่ายให้กับผู้ป่วยผู้สูงอายุและเด็กในเวลาต่อมา การ์ดข้อความส่วนตัวและบทกวีถูกรวบรวมและมอบให้กับครอบครัวของเจ้าหญิง  

ฌาปนกิจ

ก่อนหน้านี้ไม่แน่ใจว่าไดอาน่าจะได้รับพระราชพิธีศพหรือไม่เนื่องจากเธอต้องสูญเสียสถานะของสมเด็จพระราชาธิบดีหลังจากหย่าขาดจากเจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ในปี 2539  

การเสียชีวิตของไดอาน่าเกิดขึ้นพร้อมกับการแสดงความเศร้าโศกต่อหน้าสาธารณชนเป็นพิเศษและงานศพของเธอที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์เมื่อวันที่ 6 กันยายนทำให้มีผู้มาร่วมไว้อาลัยและผู้เข้าชมราว 3 ล้านคนในลอนดอน  นอกวัดและในฝูงชนในสวนสาธารณะไฮด์พาร์คเฝ้าดูและฟังการดำเนินคดีบนหน้าจอกลางแจ้งขนาดใหญ่และลำโพงในขณะที่แขกยื่นเข้ามารวมถึงตัวแทนขององค์กรการกุศลหลายแห่งที่ไดอาน่าเป็นผู้อุปถัมภ์ ผู้เข้าร่วมประชุมรวมถึงสหรัฐสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง ฮิลลารีคลินตันและฝรั่งเศสสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง Bernadette ส์ชีรักเช่นเดียวกับคนดังรวมทั้งอิตาลีอายุลูเซียโนปาวารอตติและเพื่อนทั้งสองของเจ้าหญิงไดอาน่า, จอร์จไมเคิลและเอลตันจอห์น  จอห์นแสดงเพลง " Candle in the Wind " ที่เขียนขึ้นใหม่เพื่ออุทิศให้กับเธอซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อ "Goodbye England's Rose" หรือ "Candle in the Wind 1997";  ซิงเกิ้ลนี้กลายเป็นซิงเกิลที่ขายดีที่สุดนับตั้งแต่ชาร์ตซิงเกิลในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาเริ่มขึ้นในปี 1950 โดยมียอดขายรวมมากกว่า 33 ล้านหน่วย พิธีสารถูกเพิกเฉยเมื่อแขกปรบมือให้กับสุนทรพจน์ของเอิร์ลสเปนเซอร์ซึ่งวิพากษ์วิจารณ์สื่อมวลชนอย่างรุนแรงและวิพากษ์วิจารณ์ราชวงศ์โดยอ้อมสำหรับการปฏิบัติต่อเธอ  คาดว่างานศพจะมีผู้ชม 31.5 ล้านคนในสหราชอาณาจักร ไม่สามารถคำนวณจำนวนผู้ชมทั่วโลกได้อย่างแม่นยำ แต่คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 2.5 พันล้านคน  พิธีนี้ออกอากาศไปยัง 200 ประเทศใน 44 ภาษา  

หลังจากจบพิธีโลงศพของเจ้าหญิงไดอาน่าได้รับการผลักดันให้ Althorp ในเดมเลอร์ รถบรรทุกศพ  ผู้ร่วมไว้อาลัยส่งดอกไม้ที่ขบวนศพเกือบตลอดระยะทางและยานพาหนะก็หยุดอยู่บนทางตรงข้ามของมอเตอร์เวย์สาย M1ขณะที่รถแล่นผ่าน  

ในพิธีส่วนตัวไดอาน่าถูกฝังบนเกาะกลางทะเลสาบชื่อ The Oval ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Pleasure Garden ที่ Althorp  ในโลงศพของเธอเธอสวมชุดสีดำของแคทเธอรีนวอล์กเกอร์และถุงน่องสีดำและถือลูกประคำไว้ในมือ ลูกประคำเป็นของขวัญจากแม่ชีเทเรซาแห่งกัลกัตตาคนสนิทของไดอาน่าซึ่งเสียชีวิตในวันก่อนพิธีศพของเธอ ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเปิดให้บริการในช่วงฤดูร้อนโดยมีนิทรรศการเกี่ยวกับไดอาน่าและเดินเล่นรอบทะเลสาบ ผลกำไรทั้งหมดจะบริจาคให้กับไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์อนุสรณ์กองทุน  

ปฏิกิริยา

พระราชวงศ์

สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธ ที่ 2แสดงความเสียใจต่อการเสียชีวิตของไดอาน่าเมื่อเธอพบ  เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์ปลุกลูกชายของเขาก่อนรุ่งสางเพื่อแบ่งปันข่าว  เมื่อประกาศการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงเว็บไซต์ของราชวงศ์ได้ลบเนื้อหาทั้งหมดชั่วคราวและแทนที่ด้วยพื้นหลังสีดำโดยแสดงภาพของไดอาน่าพร้อมด้วยชื่อวันเดือนปีเกิดและวันตายของเธอ นอกจากนี้ยังมีหนังสือแสดงความเสียใจแบบออนไลน์บนเว็บไซต์เพื่อให้ประชาชนโพสต์ข้อความไว้อาลัยส่วนตัว  เช้าวันอาทิตย์หลังจากการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าพระราชินีเจ้าชายชาร์ลส์วิลเลียมและแฮร์รี่ทั้งหมดสวมสีดำของการบริการที่คริสตจักรที่Crathie เคิร์กซึ่งอยู่ใกล้กับปราสาท Balmoral  ราชวงศ์ออกแถลงการณ์ในเวลาต่อมาโดยกล่าวว่าชาร์ลส์วิลเลียมและแฮร์รี่ "รับกำลังจาก" และ "สะเทือนใจ" และ "ขอบคุณอย่างมาก" สำหรับการสนับสนุนจากสาธารณชน  เจ้าชายแอนดรูว์และเอ็ดเวิร์ดพบผู้ร่วมไว้อาลัยนอกพระราชวังเคนซิงตันเพื่อเป็นการป้องกันเพื่อทดสอบอารมณ์สาธารณะ และเอ็ดเวิร์ดไปเยี่ยมชมพระราชวังเซนต์เจมส์เพื่อลงนามในหนังสือแสดงความเสียใจ  ระหว่างทางจากเครตีเคิร์กไปบัลมอรัลพระราชินีเจ้าชายฟิลิปชาร์ลส์วิลเลียมและแฮร์รี่ดูดอกไม้และข้อความที่ประชาชนทิ้งไว้  

ชาร์ลส์และลูกชายของเขากลับไปลอนดอนในวันศุกร์ที่ 5 กันยายน  พวกเขาไปเยี่ยมโดยไม่บอกกล่าวเพื่อชมเครื่องบรรณาการดอกไม้ที่ทิ้งไว้นอกพระราชวังเคนซิงตัน  สมเด็จพระราชินีผู้ซึ่งเสด็จกลับลอนดอนจากบัลมอรัลพร้อมด้วยเจ้าชายฟิลิปพระราชมารดาและเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตตกลงที่จะออกอากาศทางโทรทัศน์ไปยังประเทศ  เธอดูเครื่องบรรณาการดอกไม้หน้าพระราชวังบักกิงแฮมและเยี่ยมชมChapel Royalที่พระราชวังเซนต์เจมส์ที่ซึ่งร่างของไดอาน่ายังคงอยู่และพบกับฝูงชนที่เข้าแถวเพื่อลงนามในหนังสือแสดงความเสียใจ  พี่ชายของไดอาน่าเอิร์ลสเปนเซอร์และอดีตพี่สะใภ้ของเธอซาราห์ดัชเชสแห่งยอร์กไปเยี่ยมพระราชวังเซนต์เจมส์ด้วย  

ราชวงศ์ถูกวิพากษ์วิจารณ์เรื่องการยึดมั่นในพิธีสารอย่างเคร่งครัดและความพยายามของพวกเขาในการปกป้องความเป็นส่วนตัวของลูกชายที่เสียใจของไดอาน่าถูกตีความว่าขาดความเมตตา  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิเสธของพระราชวังบักกิงแฮมที่จะบินตามมาตรฐานของราชวงศ์ที่เสาครึ่งเสาทำให้เกิดความโกรธแค้นในหนังสือพิมพ์   "ราชินีของเราอยู่ที่ไหนธงของเธออยู่ที่ไหน" ถามดวงอาทิตย์  ท่าทางของพระราชวังเป็นหนึ่งในพระราชพิธี: ไม่มีธงใดสามารถบินเหนือพระราชวังบักกิงแฮมได้เนื่องจากมาตรฐานของราชวงศ์บินได้เฉพาะเมื่อพระราชินีประทับอยู่เท่านั้นและขณะนั้นพระราชินีก็อยู่ในสกอตแลนด์ เดอะรอยัลมาตรฐานไม่เคยบินครึ่งเสามันเป็นธงกษัตริย์และมีไม่เคยว่างหรือช่องว่างในสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นกษัตริย์พระองค์ใหม่ทันทีประสบความสำเร็จบรรพบุรุษของเขาหรือเธอ ในที่สุดเพื่อเป็นการประนีประนอมธงยูเนี่ยนก็บินครึ่งเสาขณะที่พระราชินีออกเดินทางไปที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ในวันงานศพ  สิ่งนี้เป็นแบบอย่างและต่อมาพระราชวังบักกิงแฮมได้บินธงยูเนียนเมื่อพระราชินีไม่ประทับอยู่  

ความแตกแยกระหว่างเจ้าชายชาร์ลส์และเซอร์โรเบิร์ตเฟลโลว์เลขานุการส่วนตัวของสมเด็จพระราชินีนาถ(พี่เขยของไดอาน่า) ถูกรายงานผ่านสื่อเกี่ยวกับลักษณะของงานศพของเจ้าหญิงโดยชาร์ลส์เรียกร้องให้จัดงานศพในที่สาธารณะและเพื่อน ๆ ที่สนับสนุน ความคิดส่วนตัวของควีน  พระราชวังออกแถลงการณ์ปฏิเสธข่าวลือดังกล่าวในเวลาต่อมา  ยังมีการพูดคุยกับครอบครัวสเปนเซอร์และราชวงศ์อังกฤษว่าจะต้องมีการฟื้นฟูรูปแบบสมเด็จพระราชาธิบดีของไดอาน่าหรือไม่แต่ครอบครัวของไดอาน่าตัดสินใจว่าจะขัดต่อความปรารถนาของไดอาน่าและไม่มีการเสนออย่างเป็นทางการ  คณะกรรมการจัดงานศพที่พระราชวังบัคกิงแฮมต้องการให้วิลเลียมและแฮร์รี่มีบทบาทมากขึ้นในงานศพของแม่ แต่ต้องเผชิญกับการต่อต้านจากเจ้าชายฟิลิปซึ่งมีรายงานว่า "พวกเขาเพิ่งสูญเสียแม่ไปคุณกำลังพูดถึงพวกเขาราวกับว่า เป็นสินค้าโภคภัณฑ์ "  เจ้าชายแฮร์รีตรัสในปี 2560 ว่าการเสียชีวิตของพระมารดาของพระองค์ทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าและความเศร้าโศกอย่างรุนแรง  วิลเลียมอายุ 15 ปีและแฮร์รี่อายุ 12 ปีเมื่อไดอาน่าเสียชีวิต  

นักการเมือง

โทนี่แบลร์นายกรัฐมนตรีอังกฤษกล่าวว่าเขา "รู้สึกเสียใจอย่างที่สุดกับการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิง"  ประธานาธิบดี บิลคลินตันแห่งสหรัฐอเมริกากล่าวว่าเขาและภรรยาของเขาฮิลลารีคลินตัน "เสียใจอย่างสุดซึ้ง" เมื่อพวกเขาทราบเกี่ยวกับการเสียชีวิตของเธอ   โคฟีอันนันที่สหประชาชาติเลขาธิการกล่าวว่าเธอตาย "ได้ปล้นโลกของเสียงที่สอดคล้องและมุ่งมั่นในการปรับปรุงชีวิตของความทุกข์ทรมานของเด็กทั่วโลกได้."  ในออสเตรเลียรองนายกรัฐมนตรีทิมฟิสเชอร์ได้ประณามปาปารัสซี่ที่รายงานข่าวไดอาน่าเกินเหตุ   ประธานาธิบดี บอริสเยลต์ซินของรัสเซียกล่าวชื่นชมงานการกุศลของไดอาน่าในแถลงการณ์ว่า "ทุกคนทราบดีว่าเจ้าหญิงไดอาน่ามีส่วนช่วยในการทำงานการกุศลเป็นจำนวนมากและไม่เพียง แต่ในบริเตนใหญ่เท่านั้น"  ในหมู่นักการเมืองคนอื่น ๆ ที่ส่งข้อความแสดงความเสียใจเป็นนายกรัฐมนตรีออสเตรเลียจอห์นโฮเวิร์ด , แอฟริกาใต้ประธานาธิบดีเนลสันแมนเดลา , แคนาดานายกรัฐมนตรีฌองChrétien , นิวซีแลนด์นายกรัฐมนตรีจิมโบลเกอร์และนายกรัฐมนตรีอิสราเอลเบนจามินเนทันยาฮู  ออสเตรเลียของสภาผู้แทนราษฎรและนิวซีแลนด์ของสภาผู้แทนราษฎรยังผ่านการเคลื่อนไหวของรัฐสภาแสดงความเสียใจ  รัฐบาลแคนาดาเช่นเดียวกับแต่ละจังหวัดในประเทศ, การตั้งค่าออนไลน์และคนในหนังสือแสดงความเสียใจในอาคารรัฐสภาของพวกเขาและการบริการที่ระลึกถูกจัดขึ้นทั่วประเทศ  

หลังจากการเสียชีวิตของเธอผู้แทนในการประชุมระหว่างประเทศในออสโลเพื่อสั่งห้ามทุ่นระเบิดจ่ายส่วยให้ไดอาน่าซึ่งเป็นนักรณรงค์ตัวยงในการห้ามอุปกรณ์ระเบิด  ออตตาวาสนธิสัญญาซึ่งสร้างการห้ามระหว่างประเทศเกี่ยวกับการใช้ทุ่นระเบิดต่อต้านบุคลากรที่ถูกนำมาใช้ในออสโลในเดือนกันยายนปี 1997 และลงนามโดย 122 สหรัฐอเมริกาในออตตาวาที่ 3 ธันวาคม 1997  การทำงานของเจ้าหญิงไดอาน่าในเรื่องทุ่นระเบิด ได้รับการอธิบายว่ามีอิทธิพลในการลงนามในสนธิสัญญา  

สาธารณะ

ในลอนดอนผู้คนหลายพันคนถือช่อดอกไม้และยืนอยู่นอกพระราชวังบัคกิงแฮมหลังจากทราบข่าวการเสียชีวิตของเธอ [71]ผู้คนเริ่มนำดอกไม้ภายในหนึ่งชั่วโมงหลังจากที่ข่าวนี้ถูกแชร์ [68]บีบีซีบินธงที่ครึ่งเสา [71]ทั้งวิทยุและโทรทัศน์ออกอากาศเพลงชาติของอังกฤษ " God Save the Queen " เพื่อตอบสนองต่อการเสียชีวิตของไดอาน่าดังที่เป็นแบบอย่างของการเสียชีวิตของสมาชิกคนหนึ่งของราชวงศ์ [68]ความสง่างามถูกตีพิมพ์โดยTed Hughesเพื่อทำเครื่องหมายการตายของเจ้าหญิง [97] การแข่งขันกีฬาในสหราชอาณาจักรได้รับการจัดเรียงใหม่โดยเรียกร้องให้หัวหน้าผู้บริหารของสมาคมฟุตบอลแห่งสกอตแลนด์ลาออกเนื่องจากการตอบสนองล่าช้าในการกำหนดตารางการแข่งขันฟุตบอลโลกของสกอตแลนด์ใหม่ [98]

ผู้คนในสหรัฐฯต่างตกตะลึงกับการเสียชีวิตของเธอ [99]ในซานฟรานซิสโกมีผู้คนราว 14,000 คนเดินขบวนไปทั่วเมืองในวันที่ 5 กันยายนเพื่อแสดงความเคารพต่อไดอาน่าและยกย่องเธอที่ทำงานในนามของผู้ป่วยโรคเอดส์ [100]ในลอสแองเจลิสมีผู้คนมากกว่า 2,500 คนเปลี่ยนสนามเบสบอลให้เป็นแท่นบูชาที่จุดเทียนในพิธีรำลึกซึ่งจัดทำโดยองค์กรโรคเอดส์ [100]ในปารีสผู้คนหลายพันคนไปเยี่ยมชมสถานที่เกิดเหตุเครื่องบินตกและโรงพยาบาลที่ไดอาน่าเสียชีวิตโดยทิ้งช่อดอกไม้เทียนและข้อความไว้ [101]ผู้คนนำดอกไม้มาให้และพยายามไปที่โรงแรมริทซ์ด้วย [101]ในวันพิธีศพสมาชิก 300 คนของชุมชนอังกฤษในปารีสเข้าร่วมในพิธีรำลึก [100]เหยื่อทุ่นระเบิดในแองโกลาและบอสเนียเหยื่อทุ่นระเบิดยังให้เกียรติไดอาน่าด้วยบริการที่แยกจากกันโดยชี้ให้เห็นว่าความพยายามของเธอช่วยสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับความเสียหายที่เกิดจากทุ่นระเบิดได้อย่างไร [100]ในบอสเนียJasminko Bjelic ผู้รอดชีวิตจากทุ่นระเบิดซึ่งได้พบกับไดอาน่าเพียงสามสัปดาห์ก่อนหน้านี้กล่าวว่า "เธอเป็นเพื่อนของเรา" [71]ในอียิปต์บ้านเกิดเมืองนอนของโดดีฟาเยดผู้คนไปเยี่ยมสถานทูตอังกฤษในกรุงไคโรเพื่อส่งบรรณาการและลงนามในหนังสือแสดงความเสียใจ [102]หลังจากการตายของเธอคนดังหลายคนรวมทั้งนักแสดงและนักร้องตำหนิปาปารัสซี่และประณามพฤติกรรมที่ประมาทของพวกเขา [103] [104]

แม่ชีเทเรซาซึ่งได้พบกับเจ้าหญิงเมื่อไม่กี่เดือนก่อนสิ้นพระชนม์แสดงความเสียใจและมีการสวดภาวนาที่มิชชันนารีแห่งการกุศลเพื่อไดอาน่า [89]บิชอปแห่งแบรดฟอ เดวิดสมิ ธและแบรดฟอสภามัสยิดจัดสวดมนต์สำหรับปริ๊นเซโดยคริสเตียนและชุมชนมุสลิมตามลำดับ [105] โจนาธานกระสอบนำสวดมนต์โดยชุมชนชาวยิวที่หินอ่อนตะวันตก Arch โบสถ์และพระคาร์ดินัลเพราฮูมเป็นประธานในมวลบังสุกุลโรมันคาทอลิคที่จัดขึ้นที่วิหาร Westminster [105]

ผลกระทบทางสังคมและเศรษฐกิจ

ในช่วงสี่สัปดาห์หลังจากงานศพของเธออัตราการฆ่าตัวตายในอังกฤษและเวลส์เพิ่มขึ้น 17% และกรณีการทำร้ายตัวเองโดยเจตนา 44.3% เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยในช่วงเวลาดังกล่าวในสี่ปีก่อนหน้า นักวิจัยชี้ให้เห็นว่าสิ่งนี้เกิดจากผล "การระบุตัวตน " เนื่องจากการฆ่าตัวตายที่เพิ่มขึ้นมากที่สุดเกิดจากคนที่คล้ายกับไดอาน่ามากที่สุดนั่นคือผู้หญิงอายุ 25 ถึง 44 ปีซึ่งมีอัตราการฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้นกว่า 45% [106]งานวิจัยอีกชิ้นหนึ่งแสดงให้เห็นว่า 50% ของชาวอังกฤษและ 27% ของชาวอเมริกันได้รับผลกระทบอย่างมากจากการตายของเธอราวกับว่ามีคนที่พวกเขารู้จักเสียชีวิต นอกจากนี้ยังสรุปว่าโดยทั่วไปผู้หญิงได้รับผลกระทบมากกว่าผู้ชายในทั้งสองประเทศ [107]งานวิจัยเดียวกันแสดงให้เห็นว่า "ความพยายามในการกุศล" และ "ความสามารถในการระบุตัวตนของไดอาน่า" ของไดอาน่าเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เธอได้รับการชื่นชมและนับถือจากผู้คน [107]ในช่วงไม่กี่สัปดาห์หลังจากบริการให้คำปรึกษาการเสียชีวิตของเธอรายงานว่าผู้คนที่กำลังขอความช่วยเหลือมีจำนวนโทรศัพท์เพิ่มขึ้นเนื่องจากความเศร้าโศกหรือความทุกข์ [108]

การเสียชีวิตของไดอาน่าส่วนใหญ่ส่งผลกระทบต่อผู้ที่มีความเปราะบางอยู่แล้วและสามารถระบุได้ว่าเธอเป็น "บุคคลสาธารณะที่ถูกมองว่ามีปัญหาทางจิตใจ แต่ดูเหมือนจะมีการปรับตัวในเชิงสร้างสรรค์" [109]งานวิจัยอีกชิ้นหนึ่งอธิบายว่าการเสียชีวิตและงานศพของไดอาน่าเป็นตัวกระตุ้นบาดแผลที่มีผลกระทบทางจิตใจซึ่งอาจ "เทียบได้กับแรงกดดันแบบดั้งเดิมที่ระบุไว้ในวรรณกรรมวิจัยการบาดเจ็บ" [110]ในไม่กี่วันหลังจากงานศพของเธอพบว่าจำนวนผู้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่ไม่เหมาะสมเพิ่มขึ้นในขณะที่จำนวนผู้เข้ารับการรักษาบาดแผลจากบาดแผลลดลงอย่างน้อยสามเดือนซึ่งแสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมการขับรถของผู้คนที่เปลี่ยนไป [111] [112] การเสียชีวิตของเธอยังเกี่ยวข้องกับ "การโทรไปยังตำรวจลดลง 30% และความผิดเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนลดลง 28%" แม้ว่าจะมีผลต่อภาวะซึมเศร้าและความเครียดที่กระทบกระเทือนจิตใจเพิ่มขึ้น แต่ก็ไม่พบการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน จำนวนเหตุฉุกเฉินทางจิตเวชในเอดินบะระ [113]

ความโศกเศร้าของชาติที่มีต่อไดอาน่ามีผลกระทบทางเศรษฐกิจ ในระยะสั้นศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์และธุรกิจ (CEBR) ประเมินว่ายอดค้าปลีกลดลง 1% ในสัปดาห์นั้น การจราจรติดขัดในใจกลางกรุงลอนดอนขณะที่ฝูงชนไปที่พระราชวังเพื่อแสดงความเคารพซึ่งส่งผลเสียต่อผลผลิตเช่นเดียวกันและ CEBR ประเมินว่าจะทำให้ธุรกิจต้องเสียเงิน 200 ล้านปอนด์หรือสูญเสียทั้งหมด 0.1% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศในไตรมาสที่สามของปี 1997 อย่างไรก็ตาม ในระยะยาว CEBR คาดว่าจะได้รับการชดเชยจากการท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้นและยอดขายของที่ระลึก [114]

แผนกต้อนรับ

บางคนวิพากษ์วิจารณ์ปฏิกิริยาต่อการเสียชีวิตของไดอาน่าในขณะนั้นว่า "ตีโพยตีพาย" และ "ไร้เหตุผล" ในช่วงต้นปี 1998 แอนโธนีโอแฮร์นักปรัชญาระบุว่าการไว้ทุกข์เป็นจุดกำหนดใน "อารมณ์อ่อนไหวของบริเตน" ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่สื่อเป็นแรงผลักดันให้ภาพและความเป็นจริงเบลอ [115] โนเอลกัลลาเกอร์ดรัมเมเยอร์ของโอเอซิสตอบสนองต่อปฏิกิริยาว่า "ผู้หญิงคนนั้นตายแล้วหุบปากไปเลย" [116]คำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ในวันครบรอบสิบปีของความผิดพลาดเมื่อโจนาธานฟรีดแลนด์แห่งThe Guardianนักข่าวแสดงความเห็นว่า "มันกลายเป็นความทรงจำที่น่าอับอายเหมือนรายการวัยรุ่นที่น่าเบื่อหน่ายและสมเพชตัวเองในไดอารี่ ... เราประจบประแจงที่จะคิดถึงมัน " ในปี 2010 Theodore Dalrympleเสนอว่า "ความรู้สึกอ่อนไหวทั้งที่เกิดขึ้นเองและเกิดจากความสนใจของสื่อที่เกินจริงซึ่งจำเป็นต่อการทำให้การตายของเจ้าหญิงกลายเป็นเหตุการณ์ที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้จึงมีจุดประสงค์ทางการเมืองซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สุจริตโดยเนื้อแท้ใน วิธีที่คล้ายคลึงกับความไม่ซื่อสัตย์ที่อยู่เบื้องหลังความเชื่อมั่นในตัวเองมาก ". [117]

ปฏิกิริยาต่อการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าเป็นเรื่องที่วิจารณ์โดยคริสโตเฟอร์ฮิตเชนส์ ภาพยนตร์สารคดีเรื่องPrincess Diana: The Mourning ในปี 1998 ของเขาหลังจากกล่าวหาว่าสื่ออังกฤษมีบทบาทสำคัญในการสร้างชาติที่ไม่สามารถท้าทายได้และในบางครั้งก็มีลัทธิบุคลิกภาพที่ตีโพยตีพายอยู่รอบ ๆ ไดอาน่าในขณะที่ก่อนหน้านี้พวกเขาวิพากษ์วิจารณ์เธอและสถาบันกษัตริย์อย่างมากหลังจากที่เธอมี แยกทางและหย่าขาดจากชาร์ลส์และมีความสัมพันธ์กับโดดีเฟย์ด Hitchens อ้างว่าประชาชนมีพฤติกรรมที่ไร้เหตุผลและหลายคนดูเหมือนจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมพวกเขาถึงไว้ทุกข์ นอกจากนี้เขายังตรวจสอบระดับการเซ็นเซอร์ต่อการวิพากษ์วิจารณ์ไดอาน่าและสถาบันกษัตริย์ แต่ถูกกล่าวหาจากการทบทวนโดยThe Independentว่าพูดเกินจริงในประเด็นนี้ [118] เอกชน 'ขายของลดลงโดยหนึ่งในสามหลังจากที่มันวิ่งปกหัวข้อ 'สื่อตำหนิ' ซึ่งพยายามที่จะวิพากษ์วิจารณ์สวิตช์ทันทีในสื่อและความคิดเห็นของประชาชนของเจ้าหญิงไดอาน่าหลังจากการตายของเธอจากความสำคัญต่อการให้บริการฟรี [119]

มุมมองของ Hitchens ได้รับการสนับสนุนในเวลาต่อมาโดย Jonathan Freedland จากThe Guardianผู้ซึ่งตั้งคำถามถึงเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง "การระเบิดของโรคฮิสทีเรียจำนวนมาก" หลังจากการเสียชีวิตของไดอาน่าและอธิบายว่าเป็น "ตอนที่ประชาชนชาวอังกฤษสูญเสียลักษณะที่เย็นสบายและมีส่วนร่วมในเจ็ดวันของการหลอกลวง ความรู้สึกอ่อนไหวถูกสื่อตีพิมพ์และความบอบบางของใครก็แสดงให้เห็นเมื่อมันหายไปอย่างรวดเร็วที่สุด ". [120]เปรียบเทียบศพของเจ้าหญิงไดอาน่าไปที่วินสตันเชอร์ชิล , ปีเตอร์ฮิตเชนส์ตั้งข้อสังเกตว่า "ความแตกต่างในวินัยของประชาชนและทัศนคติของพวกเขา" ที่ทั้งสองเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่มีพวกเขาถูกยับยั้งมากขึ้นในงานศพของเชอร์ชิล แต่ "ยกเลิกภาษาอังกฤษ" ที่ Diana's [121]

นักวิเคราะห์วัฒนธรรมบางคนไม่เห็นด้วย นักสังคมวิทยาเดบอราห์สไตน์เบิร์กชี้ให้เห็นว่าชาวอังกฤษหลายคนไม่เกี่ยวข้องกับไดอาน่ากับราชวงศ์ แต่มีการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและสังคมที่เสรีมากขึ้น: "ฉันไม่คิดว่ามันเป็นโรคฮิสทีเรียการสูญเสียบุคคลสาธารณะอาจเป็นส่วนสำคัญสำหรับประเด็นอื่น ๆ " [122]นิตยสารแครอลวอลเลซของพีเพิลกล่าวว่าความหลงใหลในการตายของไดอาน่าเกี่ยวข้องกับ "เทพนิยายที่ไม่ได้จบลงอย่างมีความสุข - สองครั้งครั้งแรกเมื่อเธอหย่าร้างและตอนนี้เธอเสียชีวิตแล้ว" [123]

อนุสรณ์สถาน

ในช่วงหลายปีหลังการเสียชีวิตของเธอมีการสร้างอนุสรณ์และอุทิศให้กับเธอมากมาย เพื่อเป็นอนุสรณ์ชั่วคราวประชาชนร่วมเลือกFlamme de la Liberté ( Flame of Liberty ) ซึ่งเป็นอนุสาวรีย์ใกล้อุโมงค์ Pont de l'Alma ที่เกี่ยวข้องกับการบริจาคเทพีเสรีภาพของฝรั่งเศสให้กับสหรัฐฯ ข้อความแสดงความเสียใจได้ถูกลบออกไปและการใช้เป็นอนุสรณ์สถานไดอาน่าก็หยุดลงแม้ว่าผู้เยี่ยมชมจะยังคงทิ้งข้อความไว้ในความทรงจำของเธอก็ตาม พระราชินีนาถไดอานาเจ้าหญิงแห่งเวลส์เป็นอนุสรณ์สถานถาวรเปิดโดยพระราชินีในไฮด์ปาร์คในลอนดอนเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2547 [124]

การสอบถาม

ภายใต้กฎหมายอังกฤษจำเป็นต้องมีการไต่สวนกรณีเสียชีวิตอย่างกะทันหันหรือไม่ทราบสาเหตุ [125] [126]การสอบสวนของศาลฝรั่งเศสได้ดำเนินการไปแล้ว แต่รายงาน 6,000 หน้าไม่เคยเผยแพร่ [127]เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2004 หกปีหลังจากการตายของเจ้าหญิงไดอาน่า, คดีเข้าสู่การแข่งขันในกรุงลอนดอนเปิดที่จัดขึ้นโดยไมเคิลประชากรที่เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพของสมเด็จพระราชินีของใช้ในครัวเรือน [126]เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพถามตำรวจนครบาลข้าราชการเซอร์จอห์นสตีเวนส์เพื่อสอบถามให้ในการตอบสนองต่อการคาดเดาว่าการเสียชีวิตที่ไม่ได้เกิดอุบัติเหตุ [126] [128]การสืบสวนของตำรวจรายงานการค้นพบในOperation Pagetในเดือนธันวาคม 2549 [129]

ในเดือนมกราคม 2549 ลอร์ดสตีเวนส์อธิบายในการให้สัมภาษณ์กับGMTVว่าคดีนี้ซับซ้อนกว่าที่เคยคิดไว้มาก หนังสือพิมพ์ซันเดย์ไทม์สเขียนเมื่อวันที่ 29 มกราคม 2549 ว่าเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับของอังกฤษถูกตรวจสอบหลายครั้งเพราะพวกเขาอยู่ในปารีสในช่วงเวลาที่เกิดเหตุขัดข้อง มีข้อเสนอแนะในวารสารหลายฉบับว่าตัวแทนเหล่านี้อาจแลกเปลี่ยนการตรวจเลือดจาก Henri Paul กับตัวอย่างเลือดอื่น (แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานสำหรับเรื่องนี้ก็ตาม) [130] [131]

การไต่สวนการเสียชีวิตของไดอาน่าและเฟย์เปิดเมื่อวันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2550 โดยมีดามอลิซาเบ ธ บัตเลอร์ - สโลสดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการใหญ่ในครัวเรือนของพระราชินีสำหรับการไต่สวนของไดอาน่าและผู้ช่วยรองชันสูตรศพของเซอร์เรย์ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการไต่สวนของเฟย์ Butler-Sloss ตั้งใจจะนั่งโดยไม่มีคณะลูกขุน [132]การตัดสินใจครั้งนี้ต่อมาถูกคว่ำโดยศาลยุติธรรม , [133]เช่นเดียวกับเขตอำนาจของเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพของสมเด็จพระราชินีของครัวเรือน เมื่อวันที่ 24 เมษายน 2550 บัตเลอร์ - สโลสก้าวลงมาโดยบอกว่าเธอขาดประสบการณ์ที่จำเป็นในการจัดการกับการไต่สวนของคณะลูกขุน [134]บทบาทของชันสูตรพลิกศพสำหรับการไต่สวนถูกโอนไปยังลอร์ดผู้พิพากษาสก็อตต์เบเกอร์ซึ่งรับบทบาทอย่างเป็นทางการในวันที่ 13 มิถุนายนในฐานะเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพสำหรับอินเนอร์เวสต์ลอนดอน [135]

เมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 Baker ตามการเป็นตัวแทนของทนายความของบุคคลที่สนใจได้ออกรายการปัญหาที่น่าจะได้รับการไต่สวนในการไต่สวนซึ่งหลายประเด็นได้รับการจัดการอย่างละเอียดโดย Operation Paget:

1. ความผิดพลาดของคนขับในส่วนของ Henri Paul เกิดหรือมีส่วนทำให้เกิดการชนหรือไม่
2. ความสามารถในการขับรถของ Henri Paul บกพร่องจากการดื่มหรือยาหรือไม่
3. ไม่ว่าจะเป็น Fiat Uno หรือยานพาหนะอื่น ๆ ที่เกิดหรือมีส่วนทำให้เกิดการชน
4. ไม่ว่าการกระทำของปาปาราซซี่ก่อให้เกิดหรือมีส่วนทำให้เกิดการปะทะกัน
5. รูปแบบและการก่อสร้างของถนน / อุโมงค์เป็นอันตรายหรือไม่และหากเป็นเช่นนั้นสิ่งนี้มีส่วนทำให้เกิดการชนกันหรือไม่
6. ไฟที่สว่าง / กะพริบมีส่วนหรือทำให้เกิดการชนกันหรือไม่และถ้าเป็นเช่นนั้นก็เป็นแหล่งที่มา
7. ซึ่งมีการตัดสินใจว่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และโดดิอัลฟาเยดควรออกจากทางเข้าด้านหลังไปยัง Ritz และให้อองรีพอลขับรถ
8. การเคลื่อนไหวของ Henri Paul ระหว่างเวลา 19.00 น. ถึง 22.00 น. ของวันที่ 30 สิงหาคม 1997
9. คำอธิบายเกี่ยวกับเงินในการครอบครองของ Henri Paul เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 1997 และในบัญชีธนาคารของเขา
10. ไม่ว่าจะเป็น Andanson ช่างภาพที่ติดตามเจ้าหญิงในสัปดาห์ก่อนเสียชีวิตอยู่ในปารีสในคืนที่เกิดการปะทะกัน
11. ชีวิตของไดอาน่าจะได้รับการช่วยชีวิตหรือไม่ถ้าเธอไปโรงพยาบาลเร็วกว่านั้นหรือการรักษาพยาบาลของเธอแตกต่างกันหรือไม่
12. ไม่ว่าไดอาน่ากำลังตั้งครรภ์
13. Diana และ Dodi Al Fayed กำลังจะประกาศการหมั้นหมายหรือไม่
14. ไม่ว่าจะเป็นและในกรณีใดเจ้าหญิงแห่งเวลส์ก็กลัวชีวิตของเธอ
15. สถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการซื้อแหวน
16. สถานการณ์ที่ร่างกายของไดอาน่าถูกดอง
17. ไม่ว่าหลักฐานของทอมลินสันจะทำให้เกิดการปะทะกันหรือไม่
18. ไม่ว่าอังกฤษหรือบริการรักษาความปลอดภัยอื่น ๆ มีส่วนเกี่ยวข้องกับการปะทะกันหรือไม่
19. ไม่ว่าจะมีอะไรที่น่ากลัวเกี่ยวกับ (i) การลักทรัพย์ Cherruault หรือ (ii) ความวุ่นวายที่หน่วยงาน Big Pictures
20. จดหมายโต้ตอบของเจ้าหญิงแห่งเวลส์ (รวมถึงบางส่วนจากเจ้าชายฟิลิป) หายไปหรือไม่และหากเป็นเช่นนั้น [136]

การไต่สวนเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2550 โดยมีการสาบานของคณะลูกขุนของผู้หญิงหกคนและผู้ชายห้าคน ลอร์ดผู้พิพากษาเบเกอร์กล่าวเปิดแถลงการณ์ที่ยืดยาวโดยให้คำแนะนำทั่วไปแก่คณะลูกขุนและแนะนำหลักฐาน [137]บีบีซีรายงานว่าโมฮาเหม็ดอัล - ฟาเยดซึ่งก่อนหน้านี้ได้กล่าวย้ำคำอ้างของเขาว่าลูกชายของเขาและไดอาน่าถูกสังหารโดยราชวงศ์ [138]

หลักฐานคดีได้ยินจากคนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหญิงไดอาน่าและเหตุการณ์ที่นำไปสู่การตายของเธอรวมทั้งรีโจนส์, โมฮาเหม็ดอัลฟา เยด , พอลเบอร์เรลแม่เลี้ยงของเจ้าหญิงไดอาน่าและอดีตหัวหน้าของMI6 [139]

ลอร์ดผู้พิพากษาเบเกอร์เริ่มสรุปต่อคณะลูกขุนเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2551 [140]เขาเปิดโดยบอกกับคณะลูกขุนว่า "ไม่มีใครนอกจากคุณและฉันและฉันคิดว่าสุภาพบุรุษในแกลเลอรีสาธารณะที่มีไดอาน่าและเฟย์วาดอยู่บนเขา หน้าผากประทับผ่านหลักฐานทุกคำ "และสรุปว่า" ไม่มีหลักฐานชิ้นเล็กชิ้นน้อย "ว่าการตายของไดอาน่าได้รับคำสั่งจากเจ้าชายฟิลิปหรือจัดโดยหน่วยงานรักษาความปลอดภัย [141]เขาสรุปข้อสรุปในวันพุธที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2551 [142]หลังจากสรุปแล้วคณะลูกขุนได้พิจารณาคดีห้าคำตัดสิน ได้แก่ การฆ่าโดยประมาทของยานพาหนะอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่างต่อไปนี้โดยมิชอบด้วยกฎหมายหรือพอล; ตายด้วยอุบัติเหตุหรือคำตัดสินของศาลเปิด [140]คณะลูกขุนตัดสินเมื่อวันที่ 7 เมษายน 2551 ว่าไดอาน่าถูกสังหารอย่างผิดกฎหมายโดย "ขับรถโดยประมาทอย่างร้ายแรงของยานพาหนะต่อไปนี้ [143] [144]เจ้าชายวิลเลียมและแฮร์รี่ออกแถลงการณ์ซึ่งพวกเขากล่าวว่า "เห็นด้วยกับคำตัดสินของพวกเขาและทั้งคู่รู้สึกขอบคุณอย่างมาก" [145]โมฮาเหม็ดอัล - ฟาเยดยังบอกด้วยว่าเขาจะยอมรับคำตัดสินและ "ละทิ้งการรณรงค์ 10 ปีของเขาเพื่อพิสูจน์ว่าไดอาน่าและโดดีถูกฆาตกรรมในความผิดฐานร่วมกัน" [146]

ค่าใช้จ่ายในการสอบสวนสูงกว่า 12.5 ล้านปอนด์การสอบสวนของเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพมีค่าใช้จ่าย 4.5 ล้านปอนด์ อีก 8 ล้านปอนด์ถูกใช้ไปกับการสืบสวนของตำรวจนครบาล ใช้เวลา 6 เดือนและได้ยินพยาน 250 คนโดยมีค่าใช้จ่ายที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมากในสื่อ [147]

คดีที่เกี่ยวข้อง

ช่างภาพเก้าคนที่ติดตาม Diana และ Dodi ในปี 1997 ถูกตั้งข้อหาฆ่าคนตายในฝรั่งเศส [148] "ศาลสูงสุด" ของฝรั่งเศสทิ้งข้อกล่าวหาในปี 2545 [148]

ช่างภาพสามคนที่ถ่ายภาพหลังจากเหตุการณ์อุบัติเหตุเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 1997 ได้ถูกยึดรูปถ่ายของพวกเขาและถูกพยายามบุกรุกความเป็นส่วนตัวเพื่อถ่ายภาพผ่านประตูที่เปิดอยู่ของรถที่ชน [148] [149]ช่างภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "ปาปารัสซี่" พ้นโทษในปี 2546 [148]

ทฤษฎีสมคบคิด

แม้ว่าการสืบสวนเบื้องต้นของฝรั่งเศสจะพบว่าไดอาน่าเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุ แต่ก็มีการหยิบยกทฤษฎีสมคบคิดขึ้นมาหลายข้อ [150]ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 โมฮาเหม็ดอัล - ฟาเยดบิดาของฟาเยดได้อ้างว่าการชนครั้งนี้เป็นผลมาจากการสมรู้ร่วมคิด[151]และต่อมาได้โต้แย้งว่าความผิดพลาดนี้ได้รับการจัดทำโดย MI6 ตามคำแนะนำของราชวงศ์ [152] การเรียกร้องของเขาถูกยกเลิกโดยการสอบสวนของศาลฝรั่งเศส[4]และโดยปฏิบัติการ Paget [153]เมื่อวันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2551 การไต่สวนของลอร์ดผู้พิพากษาเบเกอร์เกี่ยวกับการเสียชีวิตของไดอาน่าและฟาเยดจบลงด้วยการที่คณะลูกขุนสรุปว่าพวกเขาเป็นเหยื่อของ "การสังหารที่ผิดกฎหมาย" โดยอองรีพอลและคนขับรถคันต่อไปนี้ [154]ปัจจัยเพิ่มเติมคือ "ความบกพร่องของการตัดสินของคนขับรถเบนซ์ด้วยแอลกอฮอล์" และ "การเสียชีวิตของผู้ตายเกิดจากหรือมีส่วนร่วมจากการที่ผู้ตายไม่คาดเข็มขัดนิรภัยข้อเท็จจริงที่ว่า เมอร์เซพุ่งชนเสาในอุโมงค์อัลมาแทนที่จะชนอย่างอื่น ". [143]

เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม 2556 สกอตแลนด์ยาร์ดเปิดเผยว่าพวกเขากำลังตรวจสอบความน่าเชื่อถือของข้อมูลจากแหล่งข่าวที่กล่าวหาว่าไดอาน่าถูกสังหารโดยสมาชิกของกองทัพอังกฤษ [155] [156]

ในสื่อ

การสนทนาพิเศษ ทางโทรทัศน์After Dark - "After Diana" - ออกอากาศ ทางช่อง 4เมื่อวันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2540

นักแสดงจอร์จคลูนีย์เปิดเผยต่อสาธารณชนในหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์และหน่วยงานปาปารัสซี่หลังจากการเสียชีวิตของไดอาน่า แท็บลอยด์บางส่วนคว่ำบาตรคลูนีย์หลังจากการระเบิดดังกล่าวโดยระบุว่าเขา "เป็นหนี้ส่วนหนึ่งของคนดังของเขา" ให้กับแท็บลอยด์และเอเจนซีภาพถ่ายที่มีปัญหา [157]

ไดอาน่าได้รับการจัดอันดับที่สามในการสำรวจความคิดเห็นGreat Britonsในปี 2002 ที่ได้รับการสนับสนุนโดย BBC และได้รับการโหวตจากสาธารณชนชาวอังกฤษรองจากSir Winston Churchill (ที่ 1) (ลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ) และIsambard Kingdom Brunel (2nd) เหนือCharles Darwin (อันดับ 4) , วิลเลียมเชกสเปียร์ (อันดับ 5) และไอแซกนิวตัน (อันดับ 6) ในปีเดียวกันนั้นการสำรวจความคิดเห็นของอังกฤษอีกฉบับระบุว่าการเสียชีวิตของไดอาน่าเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในรอบ 100 ปีที่ผ่านมาของประเทศ [158]นิคบาร์เร็ตต์นักประวัติศาสตร์วิพากษ์วิจารณ์ผลลัพธ์นี้ว่าเป็น [159]

ต่อมาในปี 2547 เครือข่ายโทรทัศน์ซีบีเอสของสหรัฐฯได้แสดงภาพเหตุขัดข้องในรายการหนึ่งซึ่งเป็น "ส่วนหนึ่งของรายงานของรัฐบาลฝรั่งเศสจำนวน 4,000 หน้า" มันแสดงให้เห็นส่วนด้านหลังและส่วนตรงกลางของรถเบนซ์ที่ยังคงสภาพเดิมรวมถึงไดอาน่าคนหนึ่งที่ไม่มีเลือดออกโดยไม่มีบาดแผลจากภายนอกซึ่งหมอบอยู่ที่พื้นด้านหลังโดยหันหลังให้กับที่นั่งผู้โดยสารด้านขวา - ประตูหลังด้านขวาเปิดจนสุด การเผยแพร่ภาพเหล่านี้ได้รับการตอบรับไม่ดีในสหราชอาณาจักรซึ่งรู้สึกว่ามีการละเมิดความเป็นส่วนตัวของไดอาน่า [160]พระราชวังบักกิงแฮมนายกรัฐมนตรีโทนี่แบลร์และพี่ชายของไดอาน่าประณามการกระทำดังกล่าวในขณะที่ซีบีเอสปกป้องการตัดสินใจของตนโดยบอกว่าภาพ "วางอยู่ในบริบทของการสื่อสารมวลชน - การตรวจสอบการรักษาทางการแพทย์ที่มอบให้เจ้าหญิงไดอาน่าหลังการแข่งขัน" [161]

ที่ 13 กรกฏาคม 2549 นิตยสารChi ของอิตาลีตีพิมพ์ภาพถ่ายที่แสดงให้เห็นไดอาน่าท่ามกลางซากรถชน; [162]ภาพถ่ายดังกล่าวได้รับการเผยแพร่แม้จะมีการเผยแพร่ภาพดังกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ [163] [b]บรรณาธิการของChiปกป้องการตัดสินใจของเขาโดยบอกว่าเขาเผยแพร่รูปถ่ายเพียงเพราะไม่เคยเห็นมาก่อนและเขารู้สึกว่าภาพนั้นไม่ได้ดูหมิ่นต่อความทรงจำของไดอาน่า [163]

หนังสือพิมพ์The Daily Express ของอังกฤษได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ถึงการรายงานข่าวของไดอาน่าอย่างต่อเนื่องและยั่งยืนหลังจากการเสียชีวิตของเธอ รายงานในThe Guardianในปี 2006 แสดงให้เห็นว่าหนังสือพิมพ์ได้กล่าวถึงเธอในข่าวล่าสุดจำนวนมากโดยมีหัวข้อข่าว ได้แก่ "บางทีไดอาน่าน่าจะคาดเข็มขัดนิรภัย" "ความลับแล็ปท็อปของหัวหน้าฝ่ายสอบสวนไดอาน่าที่ขโมยไป" "เงิน 250,000 ปอนด์ต่อปีเพื่อเรียกเก็บเงินจากไดอาน่า Fountain "และ" Diana seatbelt probe sabotage probe " [164]

ครอบคลุมอินเทอร์เน็ต

การเสียชีวิตของไดอาน่าเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่การใช้อินเทอร์เน็ตในโลกที่พัฒนาแล้วกำลังเฟื่องฟูและหนังสือพิมพ์ระดับชาติหลายฉบับและหนังสือพิมพ์ภูมิภาคของอังกฤษอย่างน้อยหนึ่งฉบับก็ได้เปิดให้บริการข่าวออนไลน์แล้ว BBC Newsได้จัดทำข่าวออนไลน์เกี่ยวกับการเลือกตั้งทั่วไปก่อนหน้านี้ในปี 1997 [165]และจากความสนใจของสาธารณชนและสื่อมวลชนอย่างกว้างขวางว่าการเสียชีวิตของไดอาน่าส่งผลให้ BBC News ได้สร้างเว็บไซต์ที่มีข่าวการเสียชีวิตของไดอาน่าและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามมา การเสียชีวิตของไดอาน่าช่วยให้เจ้าหน้าที่ BBC News ตระหนักถึงความสำคัญของบริการข่าวออนไลน์และบริการข่าวออนไลน์เต็มรูปแบบได้เปิดตัวในวันที่ 4 พฤศจิกายนปีนั้นควบคู่ไปกับการเปิดตัวช่องข่าวBBC BBC News 24เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน [166]

ดูสิ่งนี้ด้วย

• พอร์ทัลปี 1990

• Concert for Dianaซึ่งเป็นคอนเสิร์ตร็อคปี 2007 เพื่อรำลึกถึงไดอาน่า
• Diana: Last Days of a Princess , สารคดีทางโทรทัศน์ปี 2007
• รายชื่อผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจร
• The Little White Carนวนิยายปี 2004 ที่สร้างจากความลึกลับของ Fiat Uno
• The Murder of Princess Dianaหนังสือปี 2007 ที่โต้แย้งเหตุการณ์อย่างเป็นทางการ
• The Murder of Princess Dianaภาพยนตร์เรื่อง Lifetime Movies ปี 2007 ซึ่งเป็นการดัดแปลงจากหนังสือชื่อเดียวกัน
• การแก้แค้นของเจ้าหญิงไดอาน่านวนิยายปี 2006 ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับทฤษฎีสมคบคิดที่เกี่ยวข้องกับการตายของไดอาน่า
• The Queenภาพยนตร์ปี 2006 เกี่ยวกับปฏิกิริยาของราชวงศ์ต่อการเสียชีวิตของไดอาน่า
• การฆ่าโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายภาพยนตร์สารคดีในปี 2554

อ้างอิง

หมายเหตุ

1. ^ แม้ว่าจะมีรายงานที่ขัดแย้งกัน (เช่น BBCและ CNN )รายงานการสอบสวนของ Operation Pagetตั้งข้อสังเกตว่า "มุมมองของ Operation Paget คือไม่มีการคาดเข็มขัดนิรภัยในขณะที่เกิดผลกระทบรวมถึง Trevor Rees-Jones ด้วย" (หน้า 421) [1] .
2. ^ รูปถ่ายที่ถ่ายไว้ไม่กี่นาทีหลังจากเกิดอุบัติเหตุแสดงให้เห็นเธอทรุดตัวลงที่เบาะหลังในขณะที่แพทย์พยายามใส่หน้ากากออกซิเจนให้พอดีกับใบหน้าของเธอ

การอ้างอิง

1. ^ "แผนของแอลอุโมงค์" (PDF) inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด คอมพิวเตอร์ช่วยแบบจำลองสำนักตำรวจนครบาล. พฤศจิกายน 2550. สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 21 พฤษภาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ22 ธันวาคม 2550 .
2. ^ "เจ้าหญิงกับสื่อมวลชน" . BBC . สืบค้นเมื่อ13 พฤษภาคม 2564 .
3. ^ ผู้กำกับ: David Bartlett ผู้อำนวยการสร้างบริหาร: David Upshal "ราชาภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบ ธ ที่ 2 / การสิ้นพระชนม์ของไดอาน่า". วันที่สั่นสะเทือนโลก
4. ^ ก ข นันดี้, จูเลียน; หลุมฝังศพเดวิด "ความผิดพลาดของเจ้าหญิงไดอาน่าที่เกิดจากคนขับรถกล่าวว่ารายงาน" เดอะเดลี่เทเลกราฟ ลอนดอน. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2002
5. ^ "ไดอาน่าคณะลูกขุนโทษปาปารัสซี่และอองรีพอล 'ฆ่าไม่ชอบด้วยกฎหมายของเธอ' " โทรเลขรายวัน . 7 เมษายน 2551 . สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2556 .
6. ^ Sephton, Connor (28 สิงหาคม 2017). "เทรเวอร์รีโจนส์: เกิดอะไรขึ้นกับผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวจากความผิดพลาดของเจ้าหญิงไดอาน่า" สกายนิวส์. สืบค้นเมื่อ28 พฤศจิกายน 2563 .
7. ^ คาร์ล่าบีจอห์นสตัน (1998). การเข้าถึงข่าวทั่วโลก: ผลกระทบของเทคโนโลยีการสื่อสารใหม่ กลุ่มสำนักพิมพ์กรีนวูด. น. 1. ISBN 978-0-275-95774-2.
8. ^ เมอริน, วิลเลียม (2542). "พังปังวอลลอป! ภาพอะไรกัน! การตายของไดอาน่าและสื่อมวลชน". ความตาย . 4 (1): 41–62. ดอย : 10.1080 / 713685965 .
9. ^ "คุณทำอะไรเมื่อ ... ?" . BBC . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2564 .
10. ^ โคเฮน 2005 , PP. 47,51
11. ^ โคเฮน 2005พี 277.
12. ^ "ระยะเวลา: วิธีไดอาน่าเสียชีวิต" ข่าวบีบีซี . 14 ธันวาคม 2549 . สืบค้นเมื่อ13 ตุลาคม 2551 .
13. ^ ก ข ค "รถชนฆ่าเจ้าหญิงไดอาน่า" . เซนต์หลุยส์โพสต์ส่ง 31 สิงหาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
14. ^ โคเฮน 2005พี 59.
15. ^ "Google Maps" Google Maps
16. ^ "ทฤษฎีขนลุกไดอาน่ารายงาน' " BBC. 24 มกราคม 2547 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
17. ^ จอห์นสตีเวนส์, สตีเว่นบารอน Kirkwhelpingtonพี 41.
18. ^ โคเฮน 2005พี 97.
19. ^ ขคง "เจ้าหญิงไดอาน่าตายในอุบัติเหตุรถชน" . Quad-City ไทม์ 31 สิงหาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
20. ^ ขคง "ตำรวจยึดฟิล์ม" . กลางนิวเจอร์ซีย์หน้าแรกข่าว 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
21. ^ a b c d Cohen 2005 , p. 71.
22. ^ Kornblut, Anne E. (1 กันยายน 1997). "เสียงดึงคน; สายตาก็น่าขนพองสยองเกล้า" ซินซินเอ็นไควเรอ สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
23. ^ "เจ้าหน้าที่ดับเพลิงที่ปฏิบัติต่อเจ้าหญิงไดอาน่าหลังการชนเผยคำพูดสุดท้ายของเธอ" . อิสระ 31 สิงหาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2560 .
24. ^ ก ข ค Kole, William J. (1 กันยายน 1997). "รถยนต์ Speedometer ติดอยู่ที่ 121 ไมล์ต่อชั่วโมง" โฮโนลูลูดาว-Bulletin สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
25. ^ "ไดอาน่าพังปริศนาถุงลมนิรภัย" . ข่าวบีบีซี . 5 กุมภาพันธ์ 2541 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
26. ^ ก ข "รายงานพิเศษ: เจ้าหญิงไดอาน่า, 1961-1997" เวลา สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 30 เมษายน 2552 . สืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2553 .
27. ^ "ไดอาน่า: พยานในอุโมงค์" ช่อง 4 . สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2554 .
28. ^ โคเฮน 2005พี 126.
29. ^ "นักผจญเพลิงเผยคำพูดสุดท้ายของเจ้าหญิงไดอาน่า 20 ปีหลังความตาย" . โรลลิงสโตน . 31 สิงหาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2560 .
30. ^ จอห์นสตีเวนส์, สตีเว่นบารอน Kirkwhelpingtonได้ pp. 525-527
31. ^ "เจ้าหญิงไดอาน่า 'ดูคนรักโดดีกำลังจะตาย' " เดอะเดลี่เทเลกราฟ 29 พฤศจิกายน 2550 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
32. ^ โคเฮน 2005พี 177.
33. ^ โคเฮน 2005พี 133.
34. ^ "ซีรีส์ของ Real-Time รายงานที่เกี่ยวข้องกับการตายที่น่าเศร้าของเจ้าหญิงไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์" ฉุกเฉิน. 2540. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 7 พฤษภาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ13 ตุลาคม 2551 .
35. ^ "จุดจบที่ร้ายแรงสู่เทพนิยาย" . แพลเลเดียม - ไอเทม . 31 สิงหาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
36. ^ "เอกสารลับจำชั่วโมงสุดท้ายของเจ้าหญิงไดอาน่า" เดอะเดลี่เทเลกราฟ 16 มีนาคม 2548 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
37. ^ โคเฮน 2005พี 143.
38. ^ "ไดอาน่า: โลก Mourns เป็นตัวเจ้าหญิงกลับบ้าน" วารสารข่าว . 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
39. ^ Johnson, Maureen (1 กันยายน 1997). "โลกไว้ทุกข์เจ้าหญิง" . ฮาร์ตฟอร์ดคูแรนท์ สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
40. ^ Gregory, Martyn (24 สิงหาคม 2017). "บีชบาร์บีคิวกับโดดี, แถวที่มีบอดี้การ์ดและที่แหวนหมั้น ' ... ความจริงเกี่ยวกับสัปดาห์สุดท้ายของชีวิตของเจ้าหญิงไดอาน่า" โทรเลข เดอะเดลี่เทเลกราฟ สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
41. ^ a b Martyn Gregory Diana: The Last Days , Random House, 2010, p.70
42. ^ ผู้สื่อข่าวกอร์ดอนเรย์เนอร์ (7 เมษายน 2551). "คดีหลั่งน้ำตาแสงในความลึกลับของสีขาว Fiat Uno"
43. ^ "สิทธิส่วนบุคคลภายใต้การพิจารณา" สปริงฟิลด์ข่าวผู้นำ 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
44. ^ Haldenby, Andrew (4 กันยายน 2542). "ความผิดพลาดของเจ้าหญิงไดอาน่าที่เกิดจากคนขับรถกล่าวว่ารายงาน" เดอะเดลี่เทเลกราฟ ลอนดอน. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ13 ตุลาคม 2551 .
45. ^ ก ข "งานศพกล่าวว่า 'ไม่ซ้ำสำหรับบุคคลที่ไม่ซ้ำกัน' " กดและดวงอาทิตย์ 2 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
46. ^ "สหรัฐอเมริกา: สถานทูตอังกฤษเปิดหนังสือแสดงความเสียใจสำหรับเจ้าหญิงไดอาน่า" Associated Press . 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
47. ^ "การไว้ทุกข์ของประชาชนยังคง - พระบรมวงศานุวงศ์" สะเทือนใจ" " . BBC . สืบค้นเมื่อ11 พฤศจิกายน 2550 .
48. ^ เทียร์นีย์ทอม (1997). ไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์ตุ๊กตากระดาษ: กุศลชุดประมูล Courier Corporation น. 2532. ISBN 978-0-486-40015-0.
49. ^ "ครบรอบ 19 ปีการเสียชีวิตของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์" . เบอร์มิงแฮมเมล์ 31 สิงหาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
50. ^ อิสระ 10 กันยายน 2540
51. ^ Dutter, Barbie (11 กันยายน 1997). "ชกหน้าโจรขโมยตุ๊กตาหมี" . เดอะเดลี่เทเลกราฟ สหราชอาณาจักร. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 กันยายน 2547 . สืบค้นเมื่อ8 มิถุนายน 2553 .
52. ^ "2 สโลวักตัดสินจำคุกในข้อหาขโมยตุ๊กตาหมีที่เหลือสำหรับไดอาน่า" ซีเอ็นเอ็น . 11 กันยายน 2540.
53. ^ "ไกด์นำเที่ยวชาวสโลวาเกียหญิงว่างงานข้อหาขโมยของที่ระลึกไดอาน่า" . 25 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
54. ^ "ดอกไม้ไดอาน่ามอบให้กับผู้ยากไร้" . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
55. ^ ก ข "แบลร์ตกใจคารวะ 'ของคนปริ๊นเซ' " อายุ 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
56. ^ "ไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์: เรื่องราวเพื่อให้ห่างไกล" ลอนดอนเน็ต.
57. ^ "ในวันที่ 6 กันยายน 2540 นี้" . BBC. 6 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 ตุลาคม 2550 .
58. ^ Joal ไรอัน (6 กันยายน 1997)อำลา "แม่" ของเจ้าหญิงไดอาน่าศพ E ออนไลน์!
59. ^ เพลงที่เขียนขึ้นใหม่ของ Elton“ เทียนในสายลม” . ข่าวบีบีซี. สืบค้นเมื่อ22 ตุลาคม 2550 .
60. ^ “ เอลตันจอห์น” . โรลลิงสโตน. สืบค้นเมื่อ14 พฤษภาคม 2564 .
61. ^ " 'คุณทำให้ชีวิตเราสดใสขึ้น' " . ข่าวบีบีซี . 21 เมษายน 2542 . สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2553 .
62. ^ Huff, Richard (8 กันยายน 1997). "สหรัฐฯเคารพของตนโดยการปรับแต่งในงานศพ" เดลินิวส์ . นิวยอร์ก.
63. ^ บราวน์วิลเลียมเจ.; ไมเคิลดีบาซิล; Mihai C. Bocarnea (ธันวาคม 2546). "อิทธิพลทางสังคมของผู้มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ: การตอบสนองต่อการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงไดอาน่า" วารสารการสื่อสาร . 53 (4): 587–605 ดอย : 10.1111 / j.1460-2466.2003.tb02912.x .
64. ^ ชอลโตเบินส์ "แพนโดร่า"อิสระที่ 1 พฤษภาคม 2003 P 17.
65. ^ "ศพบริการของไดอาน่าเจ้าหญิงเวลส์" BBC. 6 กันยายน 2540.
66. ^ "Diana - สุดท้ายที่พักผ่อนสถานที่: เกาะทะเลสาบหลุมฝังศพในแยกที่สวยงาม" อิสระ 5 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
67. ^ Warner, Gary A. (31 สิงหาคม 2550). "อนุสรณ์ถึง" เจ้าหญิงของประชาชน "ยังคงดึงดูดใจผู้ชม" . ซีแอตเติลไท สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
68. ^ ก ข ค "พระราชินี 'สะเทือนใจสุดสะเทือนใจจากข่าวร้าย' " . โฮโนลูลู-STAR-ลงโฆษณา 31 สิงหาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
69. ^ "ชาร์ลส์บอกเด็กชายแม่ของพวกเขาคือความตาย" ซานตาครูซแมวมอง 31 สิงหาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
70. ^ Giussani, Bruno (2 กันยายน 1997). "ไว้ทุกข์ไดอาน่า: แชทออนไลน์กลายเป็นหนังสือแสดงความเสียใจ" นิวยอร์กไทม์ส สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
71. ^ a b c d e "เจ้าหญิงไดอาน่ามาร่วมไว้อาลัยช่วงลูกโลก" โฮโนลูลูดาวลงโฆษณา 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
72. ^ a b c d e ฉ "การตายของเจ้าหญิงไดอาน่า: สัปดาห์ที่ rocked สหราชอาณาจักร" เดอะการ์เดียน . 31 สิงหาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
73. ^ ก ข "การไว้ทุกข์ของประชาชนยังคง - พระบรมวงศานุวงศ์" สะเทือนใจ" " . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
74. ^ ก ข “ ราชินีสู่ประชาชาติ” . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2564 .
75. ^ "ขึงขังพระราชวงศ์ตรวจสอบ Balmoral ช่อ" BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
76. ^ Leeman, Sue (4 กันยายน 1997). "ความยาวของขบวนศพเป็นสามเท่า" วารสารข่าว. สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
77. ^ “ น้ำตาเจ้าชายเยือนวัง” . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
78. ^ ก ข ค Streeter, Michael (5 กันยายน 1997). “ พระราชินีทรงน้อมจิตอาสา” . อิสระ ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ27 กุมภาพันธ์ 2557 .
79. ^ “ ราชินีถ่ายทอดสดสู่เนชั่น” . BBC . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2564 .
80. ^ ก ข "ธงครึ่งเสาสำหรับไดอาน่า" ข่าวบีบีซี . 23 กรกฎาคม 2541 . สืบค้นเมื่อ24 กรกฎาคม 2560 . ในเวลาเดียวกัน House of Windsor แสดงให้เห็นว่ามันเป็นอย่างไรในแถลงการณ์ที่ออกโดย Geoffrey Crawford เลขาธิการสื่อมวลชนของ Queen เขากล่าวทางโทรทัศน์ว่า: "ราชวงศ์ได้รับความเจ็บปวดจากคำแนะนำที่พวกเขาไม่สนใจกับความเศร้าโศกของประเทศที่การเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าของเจ้าหญิงแห่งเวลส์"
81. ^ "เจ็บพระราชวงศ์โดยวิจารณ์ไดอาน่า" ซีเอ็นเอ็น. 4 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ17 มีนาคม 2561 .
82. ^ เดวิดพอลลาร์ดนีล (2550) รัฐธรรมนูญและกฎหมายปกครอง: ข้อความที่มีวัสดุ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด น. 22. ISBN 978-0-199-28637-9.
83. ^ ก ข Ibrahim, Youssef M. (16 กันยายน 1997). "ราชินีปัญหาซ่าปฏิเสธข้อพิพาทกว่าศพ" นิวยอร์กไทม์ส สืบค้นเมื่อ17 มีนาคม 2561 .
84. ^ "Palace and Spencers เห็นด้วย: ไม่มีสมเด็จพระราชาธิบดี" . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
85. ^ Hill, Libby (30 พฤษภาคม 2017). "เจ้าชายวิลเลียมพูดเกี่ยวกับข้อห้ามของความเจ็บป่วยทางจิตและการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าในการสัมภาษณ์ใหม่" ลอสแองเจลิสไทม์ส . ISSN  0458-3035 สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
86. ^ Vitez, Michael (1 กันยายน 1997). "Strong พันธบัตรด้วยแม่อาจช่วยให้หนุ่มเจ้าชายรับมือกับความตายของเธอ" บันทึกประจำวัน. สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
87. ^ "แบลร์จ่ายส่วยให้ไดอาน่า" BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
88. ^ มิดเดิลตันกะเหรี่ยง (2 กันยายน 2540). "ผู้นำออสเตรเลียประณามการบุกรุกเข้ามาในชีวิตส่วนตัว" อายุ สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
89. ^ ก ข ค "ปฏิกิริยาโลกต่อการตายของไดอาน่า" . BBC . สืบค้นเมื่อ3 มีนาคม 2561 .
90. ^ ชูลซ์, คาร่าลินน์; เพิร์ลไดอาน่า (23 มิถุนายน 2554). “ เจ้าหญิงไดอาน่ากับสาเหตุใกล้ใจ” . คน สืบค้นเมื่อ3 มีนาคม 2561 .
91. ^ "แสดงความเสียใจ; ไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์ - 1 กันยายน 1997" รัฐสภาของออสเตรเลีย 1 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2564 .
92. ^ "สมัยแรกรัฐสภาสี่สิบห้าปี 2539-2539" . นิวซีแลนด์รัฐสภาใหม่ 2 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2564 .
93. ^ “ แคนาดาเพื่อรำลึกถึงเจ้าหญิงไดอาน่า” . ยูไนเต็ดเพรสอินเตอร์เนชั่นแนล 2 กันยายน 2540 . สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2564 .
94. ^ "การสนับสนุนสาเหตุการต่อต้านทุ่นระเบิด" . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
95. ^ หน่วยสนับสนุนการดำเนินการตามอนุสัญญา AP Mine Ban Geneva International Center for Humanitarian Demining "อนุสัญญาว่าด้วยการห้ามการใช้การกักตุนการผลิตและการโอนทุ่นระเบิดต่อต้านบุคลากรและการทำลายล้าง" . สืบค้นเมื่อ16 กันยายน 2562 .
96. ^ มาสเลน, สจวร์ต; เฮอร์บี้ปีเตอร์ (31 ธันวาคม 2541). "เบื้องหลังกระบวนการออตตาวา" . International Review of the Red Cross (325): 693–713 ดอย : 10.1017 / S0020860400091579 . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 13 พฤษภาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ31 มกราคม 2559 .
97. ^ "ได้รับรางวัลกวี Marks ของเจ้าหญิงไดอาน่าศพ" BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
98. ^ "เรียกร้องให้มีการเลิก Farry กว่าเสาร์ฟุตบอลการแข่งขัน" BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
99. ^ Fasnacht, Don (31 สิงหาคม 1997). "ชุดโช๊คในท้องถิ่นเป็นกระจายข่าว" แพลเลเดียม - ไอเทม. สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
100. ^ ขคง "โลกจดจำไดอาน่า" . BBC . สืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2564 .
101. ^ ก ข Swardson, แอนน์; Trueheart, Charles (1 กันยายน 1997). "มาร่วมไว้อาลัยในปารีสแห่กันไปฉากของเจ้าหญิงไดอาน่าชั่วโมงที่ผ่านมา" อินเดียแนโพลิสตา สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
102. ^ "Dodi's Homeland Mourns Diana" . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
103. ^ "รางวัลดนตรีแห่งความตายของเจ้าหญิง Overshadows" . BBC . สืบค้นเมื่อ3 มีนาคม 2561 .
104. ^ เบาเดอร์เดฟ (31 สิงหาคม 2540). "นักแสดง Decries Press Tactics" . แทประชาธิปัตย์ สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
105. ^ ก ข "ศาสนายูไนเต็ดในความเศร้าโศก" . BBC . สืบค้นเมื่อ17 เมษายน 2564 .
106. ^ ฮอว์ตันคี ธ ; แฮร์ริส, หลุยส์; ซิมกินซู; Jusczcak, เอ็ดมันด์; แอปเปิ้ลบี้หลุยส์; แม็คดอนเนลล์, โรส; อามอสทิม; เคียร์แนน, เคที; Parrott, Hilary (พฤศจิกายน 2543) "ผลของการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์ต่อการฆ่าตัวตายและเจตนาทำร้ายตัวเอง" . วารสารจิตเวชศาสตร์อังกฤษ . 177 (5): 463–466 ดอย : 10.1192 / bjp.177.5.463 . PMID  11060002 สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
107. ^ ก ข ซาด, ลิเดีย (30 สิงหาคม 2560). "Gallup ห้องนิรภัยของเจ้าหญิงไดอาน่าตายส่วนบุคคลสำหรับหลายคน" Gallup . สืบค้นเมื่อ22 กุมภาพันธ์ 2561 .
108. ^ “ การสูญเสียของประเทศ” . BBC . สืบค้นเมื่อ3 มีนาคม 2561 .
109. ^ วิลเลียมส์เอ็ดวินา RL; ทุ่งหญ้า, ฌอง; Catalàn, Jose (29 พฤศจิกายน 1997). "ความตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์. คนประสบปัญหาทางอารมณ์ตอบสนองในรูปแบบที่แตกต่างกัน" BMJ . 315 (7120): 1467. ดอย : 10.1136 / bmj.315.7120.1467 . PMC  2127869 PMID  9418117
110. ^ เชฟลิน, มาร์ค; บรันสเดน, วิฟ; วอล์คเกอร์สเตฟานี; เดวีส์, มาร์ค; รามกะละวันติ๊นา (29 พฤศจิกายน 2540). "ความตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์. การตายของเธอและอัตราศพเป็นบาดแผลเกิดความเครียด" BMJ . 315 (7120): 1467–1468 PMC  2127876 PMID  9418118
111. ^ มอร์แกน - โจนส์, ไรเดียน; สมิ ธ , เควิน; Oakley, Peter (6 มิถุนายน 1998). " 'ผลไดอาน่า'. โรงพยาบาลที่มีประสบการณ์การลดลงของจำนวนการรับสมัครสำหรับการบาดเจ็บ" BMJ . 316 (7146): 1750–1 ดอย : 10.1136 / bmj.316.7146.1750b . PMC  1113296 PMID  9614046
112. ^ เบอร์รี่, แคโรลีน; Mulholland, ไคลฟ์; สตีเวนสัน, ไมเคิล; Reilly, Philip (6 มิถุนายน 1998). " 'ผลไดอาน่า'. จำนวนโรงพยาบาลที่ไม่เหมาะสมเพิ่มขึ้น" BMJ . 316 (7146): 1750 PMC  1113296 PMID  9652938
113. ^ Mitchell, John R. (6 มิถุนายน 1998). " 'ผลไดอาน่า'. ไม่มีคือ 'ไดอาน่าผล' กับตัวเลขของภาวะฉุกเฉินทางจิตเวช" BMJ . 316 (7146): 1750 PMC  1113296 PMID  9652939
114. ^ Marks, Kathy (7 กันยายน 1997). "ไดอาน่า 1961-1997: มรดก - ความตายที่จะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของอังกฤษ" อิสระ สืบค้นเมื่อ24 ตุลาคม 2560 .
115. ^ O'Hear แอนโธนี (1998) "ไดอาน่า, Queen of Hearts: ความเห็นอกเห็นใจเป็นตัวเป็นตนและถือว่าศักดิ์สิทธิ์" ในแอนเดอมูลเล็นแกล้งมัน: ผู้ sentimentalisation ของสังคมสมัยใหม่ ,สังคมหน่วยกิจการ , ไอ 978-0-907631-75-0
116. ^ "Oasis' ประสานเสียงเสียงปิดเปิด Paul McCartney, ไดอาน่ามาร่วมไว้อาลัย" เอ็มทีวี . 10 ตุลาคม 2540 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
117. ^ Dalrymple, Theodore (2010). Spoiled Rotten: พิษศาสนาของความเห็นอกเห็นใจ Gibson Square Books Ltd. p. 154. ISBN 978-1-906142-61-2.
118. ^ Nicholas Barber (30 สิงหาคม 2541). "โทรทัศน์: มันเป็นสถานะของ Dianarchy ทั้งหมด" อิสระ สืบค้นเมื่อ21 เมษายน 2559 .
119. ^ Khorsandi, Peyvand (31 สิงหาคม 2017). "ความพยายามที่จะเซ็นเซอร์ Private Eye หลังจากการเสียชีวิตของ Diana ทำให้เรานึกถึงว่าชาติหนึ่ง ๆ เกิดความเศร้าโศกเสียใจเพียงใด" อิสระ สืบค้นเมื่อ2 ธันวาคม 2563 .
120. ^ Freedland, Jonathan (12 สิงหาคม 2550). “ เดี๋ยวบ้าเหรอ” . เดอะการ์เดียน . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2017 . สืบค้นเมื่อ2 กุมภาพันธ์ 2560 .
121. ^ “ การล้มล้างบริเตน” . C-SPAN 20 ตุลาคม 2000 สืบค้นเมื่อ1 ธันวาคม 2563 .
122. ^ Sandie Benitah (31 สิงหาคม 2550). "ฮิสทีเรียหลังการตายของไดอาน่า: ตำนานหรือความจริง?" . ข่าวซีทีวี . สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 กันยายน 2550.
123. ^ Kane, Karen (1 กันยายน 1997). "เสน่ห์กับเจ้าหญิงไดอาน่าในฐานะที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในความตายมันเป็นในชีวิต" พิตส์เบิร์กโพสต์ราชกิจจานุเบกษา สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2017 - ทาง Newspapers.com.
124. ^ “ น้ำพุอนุสรณ์ไดอาน่า” . รอยัลพาร์ค สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 สิงหาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ25 กรกฎาคม 2556 .
125. ^ "ชันสูตรพลิกศพการชันสูตรพลิกศพและการสอบสวน" . Directgov . สืบค้นเมื่อ8 มิถุนายน 2553 .
126. ^ ก ข ค Sancton, Tom (1 ตุลาคม 2547). "The Diana Mysteries" . โต๊ะเครื่องแป้ง. สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
127. ^ "เจ้าหญิงไดอาน่าและโดดี inquests ประกาศ" BBC. 29 สิงหาคม 2546 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
128. ^ "ไดอาน่าสอบสวนการชนสั่ง" . BBC. 6 มกราคม 2547 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
129. ^ "รายงานของลอร์ดสตีเวนส์: ข้อเรียกร้องและข้อสรุป" . Telegraph.co.uk สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
130. ^ Leppard, David (29 มกราคม 2549). "สงสัยโยนมากกว่าตัวอย่างเลือดในไดอาน่าสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม" The Sunday Times . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2553 .
131. ^ "ไดอาน่าสืบสวน: สิ่งที่พระเจ้าสตีเวนส์กล่าวว่าจริงเหรอ" เจ้าราชวงศ์. 30 มกราคม 2006 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 5 กรกฎาคม 2006 สืบค้นเมื่อ19 มิถุนายน 2549 .
132. ^ Lee Glendinning (15 มกราคม 2550). "ไม่มีคณะลูกขุนพิจารณาคดีของเจ้าหญิงไดอาน่า" ไทม์ส . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
133. ^ "ไดอาน่าการพิจารณาคดีที่จะได้ยินโดยคณะลูกขุน" ข่าวบีบีซี . 2 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
134. ^ "inquests เข้าสู่การตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยดนี้: คำถามที่พบบ่อย" inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด สำนักงานสื่อสารตุลาการ. ปี 2008 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
135. ^ "ระยะเวลา: สอบถามไดอาน่า" เดอะการ์เดียน . 31 มีนาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
136. ^ "inquests เข้าสู่การตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยดนี้: Pre-การพิจารณาคดีการได้ยิน - 27 กรกฎาคม 2007 - รายการของปัญหาที่น่าจะ" inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด สำนักงานสื่อสารตุลาการ. 27 กรกฎาคม 2007 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
137. ^ "inquests เข้าสู่การตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยดนี้: การรับฟังหลักฐานการศึกษา - 2 ตุลาคม 2007 ตอนเช้า" inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด สำนักงานสื่อสารตุลาการ. ปี 2008 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2553 .
138. ^ "รายงานของบีบีซีวันแรกของ inquests ดูรายงานวิดีโอกับนิโคลัส Witchell" ข่าวบีบีซี . 2 ตุลาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2553 .
139. ^ McClatchey, Caroline (18 กุมภาพันธ์ 2551). "อัลฟาเยดได้รับช่วงเวลาของเขาในศาล" ข่าวบีบีซี. สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2553 .
140. ^ ก ข "ดยุค 'ไม่ได้สั่งตายไดอาน่า' " . ข่าวบีบีซี . 31 มีนาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2553 .
141. ^ "การถอดเสียงการได้ยิน: 2 เมษายน 2551 ภาคเช้า" . inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด สำนักงานสื่อสารตุลาการ. 31 มีนาคม 2008 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2552 .
142. ^ "การถอดเสียงการได้ยิน: 4 เมษายน 2551 ภาคเช้า" . inquests ชันสูตรศพลงในการตายของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และนายโดดีอัลฟาเยด สำนักงานสื่อสารตุลาการ. 2 เมษายน 2008 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ28 พฤษภาคม 2552 .
143. ^ ก ข "ใบรับรองผลการรับฟัง: 7 เมษายน 2008 - คำตัดสินของคณะลูกขุน" สำนักงานสื่อสารตุลาการ. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 2008 สืบค้นเมื่อ15 สิงหาคม 2553 .
144. ^ “ เจ้าหญิงไดอาน่าถูกสังหารโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย” . ข่าวบีบีซี . 7 เมษายน 2551 . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2551 .
145. ^ "เจ้าชายยินดีให้คำตัดสินคดี" BBC. 8 เมษายน 2551 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
146. ^ "อัลฟาเยดทิ้งแคมเปญไดอาน่า" BBC. 8 เมษายน 2551 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
147. ^ "ไดอาน่าค่าใช้จ่ายสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมเกิน£ 12m" ข่าวบีบีซี . 15 เมษายน 2551 . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2551 .
148. ^ ขคง Cosgrove-Mather, Bootie (28 พฤศจิกายน 2546). "ไดอาน่าชน Photogs Acquitted" ซีบีเอส สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
149. ^ "ไดอาน่าปาปารัสซี่ทรีโอเผชิญหน้า" . BBC. 13 เมษายน 2548 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
150. ^ "ทฤษฎีเกี่ยวกับการสมคบคิด" . BBC. 6 มกราคม 2547 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
151. ^ "ไดอาน่าความผิดพลาดเป็นสมรู้ร่วมคิด - อัลฟาเยด" ข่าวบีบีซี . 12 กุมภาพันธ์ 2541 . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2551 .
152. ^ "ทีละประเด็น: คำกล่าวอ้างของ Al Fayed" . ข่าวบีบีซี . 19 กุมภาพันธ์ 2551 . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2551 .
153. ^ "ไดอาน่าตาย 'อุบัติเหตุอันน่าเศร้า' " ข่าวบีบีซี . 14 ธันวาคม 2549 . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2551 .
154. ^ Rayner, Gordon (7 เมษายน 2551). "ไดอาน่าคณะลูกขุนโทษปาปารัสซี่และอองรีพอล 'ฆ่าไม่ชอบด้วยกฎหมายของเธอ' " โทรเลขรายวัน . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2556 .
155. ^ แอดดิสันสตีเฟน (17 สิงหาคม 2556). "ตำรวจอังกฤษกำลังศึกษาข้อมูลใหม่เกี่ยวกับการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงไดอาน่า" . สำนักข่าวรอยเตอร์ ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ18 สิงหาคม 2556 .
156. ^ ไมเคิลเพียร์สัน; Atika Shubert (17 สิงหาคม 2556). "อ้างสมรู้ร่วมคิดใหม่เปิดเผยในการตายของเจ้าหญิงไดอาน่าประกายพูดคุย" ซีเอ็นเอ็น. สืบค้นเมื่อ18 สิงหาคม 2556 .
157. ^ Richard Zoglin (24 มิถุนายน 2544). "เฮ้อยากซื้อพิกซี่ไหม" . TIME . สืบค้นเมื่อ22 ตุลาคม 2550 .
158. ^ อัลมอนด์ปีเตอร์ (27 สิงหาคม 2545). "โพลสอบถามความรู้สึกของอังกฤษประวัติศาสตร์" ยูไนเต็ดเพรสอินเตอร์เนชั่นแนล วอชิงตันดีซีที่เก็บไว้จากเดิมในวันที่ 28 กรกฎาคม 2012 สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2555 .
159. ^ "Rue Britannia: การตายของเจ้าหญิงไดอาน่าท็อปส์ซูสำรวจความคิดเห็น" วอชิงตันไทม์ส . วอชิงตัน ดี.ซี. 31 สิงหาคม 2545. สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ28 กรกฎาคม 2555 .
160. ^ "สเปนเซอร์ 'ป่วย' โดยภาพไดอาน่า" เดอะการ์เดียน . 22 เมษายน 2547 . สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
161. ^ "ช็อตของครอบครัวมากกว่าภาพไดอาน่า" BBC. 22 เมษายน 2547 . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2561 .
162. ^ "ภาพถ่ายของเจ้าหญิงไดอาน่าตายข่มขืนสหราชอาณาจักร, อิตาลีนิตยสารพิมพ์ภาพถ่ายของเจ้าหญิงในการแข่งขันเว็บไซต์ในปี 1997" ข่าวซีบีเอ 14 กรกฎาคม 2549. สืบค้นเมื่อ 17 ตุลาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ13 ตุลาคม 2551 .
163. ^ ก ข "เจ้าชาย '' เศร้า 'ที่รูปถ่ายไดอาน่า" . ข่าวบีบีซี . 14 กรกฎาคม 2549. สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ13 ตุลาคม 2551 .
164. ^ "ใด ๆ พาดหัวไดอาน่าเก่าที่นี่" เดอะการ์เดียน . 9 พฤษภาคม 2006 สืบค้นเมื่อ30 สิงหาคม 2560 .
165. ^ "เหตุการณ์สำคัญอิทธิพลข่าวบีบีซีออนไลน์" เครือข่ายสด 5 มิถุนายน 2008 ที่จัดเก็บจากเดิมในวันที่ 28 ธันวาคม 2010 สืบค้นเมื่อ30 เมษายน 2554 .
166. ^ "ไดอาน่ารำลึก" . BBC . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2556 .

บรรณานุกรม

• โคเฮนเดวิด (2548). ไดอาน่า: ความตายของเทพธิดา สุ่มบ้าน ISBN 978-0-099-47134-9.
• เกรกอรีมาร์ติน (2542) ไดอาน่า: วันสุดท้าย สหราชอาณาจักร: เวอร์จิน ISBN 978-0-7535-1162-6.
• แม็คเคล็อดสก็อตต์; Sancton, Thomas (1998). การตายของเจ้าหญิง สหราชอาณาจักร: Weidenfeld & Nicolson ISBN 978-0-297-84231-6.
• จอห์นสตีเวนส์บารอนสตีเวนส์แห่งเคิร์กจมปิงตัน (2549) การดำเนินงาน Paget รายงานสอบสวนข้อกล่าวหาในการสมรู้ร่วมคิดในการฆาตกรรม: ไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และ Emad El ดินแดงฮาเหม็ดอับเดลฟาเยด Moneim (PDF) ลอนดอน: หน่วยงานตำรวจนครบาล . สืบค้นจากต้นฉบับ (PDF)เมื่อ 2 พฤษภาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2550 .
• จูโนร์เพนนี (2541) Charles: เหยื่อหรือวายร้าย? . ลอนดอน: Harper Collins ISBN 978-0-00-255900-3.
• จูโนร์เพนนี (2548). บริษัท : ทุกข์ชีวิตของราชวงศ์วินด์เซอร์ ลอนดอน: HarperCollins ISBN 978-0-00-710215-0.
• รีส - โจนส์, เทรเวอร์ ; มอยราจอห์นสตัน (2000) The Bodyguard's Story: Diana, the Crash, and the Sole Survivor . ลอนดอน: เล็ก ๆ น้อย ๆ สีน้ำตาล ISBN 978-0-316-85508-2.
• ซิมมอนส์, ซิโมน; Ingrid Seward (2005). ไดอาน่า: คำสุดท้าย ลอนดอน: Orion ISBN 978-0-7528-6875-2.
• Duncan Fallowell , How To Disappear , ch. 5, รายงานเกี่ยวกับงานศพของเจ้าหญิงไดอาน่า (ลอนดอน, 2011)

ลิงก์ภายนอก

• การรายงานข่าวเต็มรูปแบบของ BBC
• วอชิงตันโพสต์' s คุ้มครองเต็มรูปแบบ
• ไดอาน่า: หนึ่งปีกับ - BBC
• รายงานฉบับเต็มของ Operation Paget
• เว็บไซต์ทางการของการสอบสวนกรณีการเสียชีวิตของไดอาน่าเจ้าหญิงแห่งเวลส์และโดดีฟาเยด (ที่เก็บถาวร)
• เจ้าหญิงไดอาน่าสิ้นพระชนม์ในปารีสพัง - BBC On This Day archive
• คนขับรถเจ้าหญิงไดอาน่า 'เมาแล้วซิ่ง' - BBC On This Day archive
• ชีวิตและความตายอย่างรุนแรงของคนขับรถของไดอาน่า บทความออนไลน์The Times
• ไทม์ไลน์: ไดอาน่าเสียชีวิตอย่างไร - BBC